wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 4897 | WYNIKÓW
Spojrzenie w przeszłość i przyszłość
Jestem prawie pełnoletnim nieśmiałym i cichym chłopakiem, który doświadczył już zbyt dużo różnych upokorzeń, zbyt długo i przez zbyt wiele osób był odrzucany. Nierzadko modliłem się o miłość, żebym miał
dziewczynę i marzyłem o tym, żeby mój związek miał w sobie coś wyjątkowego. Zauważyłem, że każdą dziewczynę poznałem w kościele (rekolekcje, festyn, spotkania itp.) dlatego zawsze ufałem, że jeśli poznam tą Jedyną to tylko tam. Minęło te 6 lat podstawówki- w odrzuceniu od większości osób, ale z przyjacielem.
Licealista
Krytyczne uwagi siostry
Moja starsza siostra zaczęła czytać po kryjomu moje SMS. Wiadomo byli tam chłopcy. Pisałam z nimi dla żartów o typowo "dorosłych" sprawach. Pokazała te wiadomość mojej mamie. No i oczywiście były kłótnie oraz kara. Do dziś strasznie siostry nienawidzę, chociaż wiem, że się martwi... Podczas wakacji poznałam chłopaka. Zrobiliśmy sobie zdjęcie jak się całujemy, no i kazanie, kłótnie jaka to ja jestem najgorsza. Dziś siostra powiedziała, że jestem najgorsza ... Proszę o radę już dłużej nie wytrzymam.
15-latka
Motyle postanowiły pobawić się w dwie drużyny. Zwyczajny, pomarańczowy motyl (siedzi na wewnętrznej stronie ramki) miał być sędzią. Motyl, który przebrał się za białego konia miał dowodzić pierwszą drużyną, a motyl zielony – drugą drużyną.
Drużyna motyla zielonego; motyl zielony mówi: "zobaczcie, tu rosną trzy kwiatki, musimy nad nimi przelecieć i sprawdzić, czy tam jest druga drużyna". Dowódca drugiej drużyny mówi: "zobaczcie, oni niedługo przelecą nad kwiatkami, musimy szybko stąd przejść i się schować. Tu rośnie morski kwiatek, i tu właśnie możemy się schować". Motyle zgłodniały i znudziły się tą zabawą. Były bardzo zmęczone, więc pofrunęły zjeść kolację, a potem od razu położyły się spać. Ta część mówi o tym, jak motyle się bawiły.
Najlepszy patron to ten, który od chrztu idzie z nami przez życie
Nie będę tu tłumaczyć, kto to jest patron. Jeśli ktoś jeszcze nie wie, albo w ogóle nie wie, skąd słowo „patron” pochodzi i kim patron w historii ludzkości był, to niech zajrzy na stronę obok – tam wszystko jest napisane. Może bardziej znane jest dzisiaj określenie „patronat”, bo często słyszy się, że jakaś impreza odbywa się na przykład pod patronatem prezydenta Polski czy prezydenta jakiegoś miasta, albo że jakiś festiwal czy koncert organizowany jest pod patronatem biskupa.
Dobry dzień
Dzisiaj w szkole miałam dobry humor tak na 50%. Jak przyszłam na WF, to koleżanka powiedziała "Cześć. Co tam u ciebie?". Odpowiedziałam, że dobrze i uśmiechnęłam się. Na siatkówce, gdy nie odbiłam
piłki, inna powiedziała na głos, że to wszystko moja wina. Że ja nigdy nie odbijam piłki. Ale się tym tak bardzo nie przejęłam. Na ostatniej lekcji siedziałam z inną dziewczyną i było fajnie. Na przystanku zawsze
stoję lub siedzę sama. Koleżanki śmiały się, może ze mnie?
Samotna
Warto spróbować
Zawsze interesowałam się muzyką. Co niedzielę lub w święta śpiewam psalmy w kościele. Od dawna chciałam chodzić na lekcje śpiewu. Mama chciała zapisać mnie na zajęcia wokalne w domu kultury. Niestety, nauczycielka jest młoda, więc i niedoświadczona. Prowadzi tylko zajęcia grupowe. Nie chcę takich zajęć. Gdy zaśpiewam coś źle, to pewnie wszyscy wybuchną śmiechem, a ja będę tam stała jak jakiś kołek. Nie wiem, czy warto iść na tę lekcję, czy lepiej sobie odpuścić?
11-latka
Powstrzymać gadulstwo
Popełniłam okropny błąd. Koleżanka zwierzyła się z tajemnicy, ja nie wytrzymałam, podałam informację dalej i wybuchła afera. Teraz wszystkie dziewczyny się ode mnie odwróciły, żadna ze mną nie rozmawia, wypomniały mi dawne afery, moją kłótliwość. Przeprosiłam koleżankę, zrobiłam to kilka razy, przyznałam się, popłakałam, ale one od kilku dni karzą mnie kompletnym milczeniem. Już nie wiem, jak przeprószać, jak prosić o przebaczenie. Chyba nie ma sensu bym poszła do gimnazjum tam, gdzie koleżanki.
Ukarana i samotna Szóstoklasistka
Odczuwam złość
Ostatnio ciągle czuję złość. Albo denerwuje mnie to , że drzwi się za szybki zamknęły, albo, że nie mam nic do jedzenia. Jednym słowem wszystko. Idę do szkoły, a tam to już szkoda słów - pełno fałszywych ludzi, z którymi trzeba jakoś żyć. Nie mówiąc już o idiotycznych zachowaniach kolegów, którym się wydaje, że są tacy zabawni. Są też fajne chwile, ale ich jest zdecydowanie za mało. Noszę w sobie to wszystko i nie mogę tego wyrzucić.
Nastolatek
Tratwami na wyspę
Dzisiaj Filip wpadł na pomysł budowania tratwy. No, takie zabawy to my lubimy. Dziewczyny zaraz też postanowiły budować tratwę, chociaż miałam wrażenie, że Przemkowi marzył się inny podział. On chętnie byłby w drużynie z Basię, a reszta niech robi co chce. Ale cztery dziewczyny ostro zbierały gałęzie, wiązały je sitowiem, ciągle o coś prosiły ojców, o co protestowali chłopcy. Na lewym brzegu jeziora znajduje się mała wyspa i tam pod wieczór dopłynęły tratwy z budowniczymi.
