wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 4615 | WYNIKÓW
Problem z bierzmowaniem
Mam pewien problem z bierzmowaniem. W naszej parafii obowiązują indeksy to tzw. książeczki na zaliczenia. Chodzi w nich o to, że gdy idziemy np. do spowiedzi musimy dać indeks księdzu do podpisania. Wiem że w kościele obowiązuje posłuszeństwo, ale te indeksy bardzo mi przeszkadzają. Nie chce traktować Mszy Świętej jak jakieś zaliczenie. Boli mnie to, że dużo osób w moim wieku chodzi do kościoła tylko po podpis. Boje się także, że te podpisy utrudniają mi dobre przygotowanie do bierzmowania. Nie wiem co z tym zrobić, proszę o pomoc.
15 – latka
Noworoczne refleksje
Nie mam sprecyzowanych planów na swoją przyszłość. Chcę podjąć się zawodu, w którym będę miał kontakt z ludźmi. Nie chcę narażać mojej rodziny na koszta, dlatego staram się zapomnieć o renomowanych uczelniach. Chcąc odciążyć domowy budżet wybrałem pobliskie liceum. Mam rodzeństwo kocham je. Nie rozumiem szufladkowania ludzi i ,,lansu'' na podstawie ukończonych uczelni czy zasobności portfela. Jeżeli będzie się ambitnym można osiągnąć cel. Chcę być dobrym człowiekiem. Nie piję, nie palę, dlatego niektórzy znajomi patrzą na mnie z półuśmiechem. Nie przeszkadza mi to. Zastanawiałem się nad medycyną ,ale najbliższy uniwersytet z tym kierunkiem jest daleko, a koszta mówią same za siebie. Mam nadzieję, że odnajdę swoją drogę.
17-latek
Jak żyć bez tableta?
Czy zbyt długo siedzę na tablecie? Teraz piszę z telefonu, bo musiałam oddać tacie tablet, bo za długo go używam. Przy śniadaniu złościłam się i on uważa, że to przez tablet. Gdy mamy nie ma, to się złoszczę, bo mama by mi lepiej zrobiła śniadanie. Mamy teraz nie ma, bo pojechała do pracy i wróci wieczorem. Tata odda mi tablet może o 18. Co ja teraz mam robić?
12-latka
Problemy innej
Męczy mnie samotność. Mam rodziców, siostrę, parę koleżanek. Ogółem je lubię, mamy wspólne tematy, często bawi nas to samo, ale bywa i tak, że rozmawiają na takie tematy, które mnie odrzucają. Często gdy jestem gdzieś sama, np. w pokoju, robi mi się strasznie smutno, bo uświadamiam sobie, że tak naprawdę nie mam komu się w pełni zwierzyć, w pełni zaufać. Wtedy uświadamiam sobie, że cokolwiek chciałabym zrobić z kimś, np. gdzieś wyskoczyć, muszę uczestniczyć w tym sama, bo albo tego kogoś nie interesuje to co mnie, albo pochłania go lenistwo itp.
15-latka
