wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 4688 | WYNIKÓW
Dziwna zmiana
Podczas wakacji kolega spędzał z nami sporo czasu, był czarujący, męski, miał dużo tematów do rozmowy i wydawał się taki mądry. Spodobał mi się, i ja chyba mu też, ale nie chce się do mnie przyznać, ja to czuję. W szkole całkowicie się zmienił, zaczął przeklinać. Jest leniwy i zachowuje się dziecinnie. Pajacuje, gdy mu zwracam uwagę. Chcę go takiego, jakim był, ale on się robi coraz gorszy. Czasem się zastanawiam czy to nie choroba psychiczna. Jak mam mu pomóc?
Gimnazjalistka
Refleksje licealistki
Ostatnio w szkole pomiędzy mną a moją koleżanką nawiązała się dyskusja o związkach, partnerstwie, zasadach postępowania, moralności chrześcijańskiej z tym związanej etc. i... po tej rozmowie poczułam się przegrana. Nawet zaczęłam się zastanawiać, czy przez kierowanie się w "tych sprawach" chrześcijańskimi zasadami, nie skażę siebie na samotność. Oczywiście uważam, że postępuję słusznie obiecując sobie, że jeśli seks - to tylko z moim ukochanym mężczyzną i po ślubie kościelnym. Marzę o chłopaku/mężczyźnie, który to uszanuje i zaakceptuje, i sam będzie widział w tym korzyść i wypływające ze wstrzemięźliwości przedmałżeńskiej dobro dla nas obojga.. Jednak codziennie obserwuję rzeczywistość i martwi mnie to, że podchodząc tak ortodoksyjnie do sprawy, nie znajdę swojej drugiej, lepszej połówki. Sama nie zamierzam zmieniać swojej postawy, głęboko wierzę w sens tego wszystkiego.
