wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 97 | WYNIKÓW
Poskromienie złośnicy
Jestem w klasie i szkole lubiana, ale mam pewną wadę, nad którą bardzo bym chciała zapanować. Często powiem coś szybciej niż pomyślę. Szczególnie w obronie innych. Gdy czuję, że dzieje się coś niesprawiedliwego, to zaraz się odzywam, także do nauczycieli. Rówieśnikom walę prawdę w oczy, niestety, chyba ich czasami ranię. Po wybuchu zawsze żałuję, przepraszam, ale chcę się wreszcie zmienić. Tylko jak?
Gimnazjalistka
Same przeciwności
Mam wszystkiego dosyć. Mama się uczy, ciągle chce pomocy przy komputerze, o byle drobiazg się denerwuje, nie da się z nią wytrzymać, żąda, by każda jej prośba spotkała się z natychmiastową reakcją. Przez to i ja jestem bardziej drażliwa, więc pokłóciłam się z przyjaciółką, usłyszałam tyle przykrych uwag, że jestem zdołowana, ponura, nic mi się nie chce. W tym wszystkim rozstał się ze mną chłopak, a zrobił to tak po chamsku, że mnie zatkało. Rzucił mi na ulicy kilka wulgaryzmów. Wszystko się wali, jestem chyba do niczego..
Gimnazjalistka
Mój ideał
Do równoległej trzeciej klasy w gimnazjum pod koniec października doszedł chłopak, który od razu mi się spodobał. Rano, kiedy przychodził do szkoły,
uśmiechał się do mnie (o rany ależ on ma śliczny uśmiech!). Był w tej klasie, w której są same łobuzy. On jest chyba nieśmiały, bo zawsze przerwy
spędzał samotnie. Kiedy obok niego stałam, serce waliło jak oszalałe! Jest moim ideałem, wszystko mi się w nim podoba. Jednak po miesiącu przeniósł
się do szkoły w innej miejscowości. Ma FB, ale boję się, że nie zaakceptuje mojego zaproszenia, więc nawet nie próbuję, poza tym chyba nie jestem atrakcyjna.
16-latka
