wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 3102 | WYNIKÓW
Nowe spojrzenie
Tak właściwie to teraz zacznę doceniać samą siebie, że ja też coś mogę znaczyć i samą sobą się zajmę - dla samej siebie. Wcześniej tak przykładałam się do nauki, bo on się uczył. Ćwiczyłam, żeby super wyglądać. Teraz uczę się dla siebie, dla swojej przyszłości , ćwiczę dla siebie, dla kondycji i wytrwałości. Zawsze bałam się, że przy nim nie tak wyglądam, bluzka nie taka, włosy nie tak ułożone. Teraz całkowicie mnie to nie obchodzi, jak on mnie postrzega. Wszystko co robię, robię dla siebie. To trochę egoistyczne, ale innego wyjścia nie widzę. Pan Bóg niech mną kieruje. Nie będę tak skrupulatnie planować przyszłości, niech On to zrobi. Warto mieć marzenia. Chcę się uczyć, studiować, pracować. Kogoś tam kiedyś spotkam albo i nie spotkam. Pan Bóg wie lepiej, co mi jest potrzebne
15-latka
Marzenia nieśmiałej
Od jakiegoś czasu spotykam chłopaka, którego kiedyś poznałam. Już wtedy zawrócił mi w głowie. Ale jestem bardzo nieśmiała, boję się zagadać, nawet spojrzeć, uśmiechnąć się. Spuszczam głowę, gdy on się zbliża, a potem cierpię. Modlę się, by mnie sobie przypomniał, by Pan Bóg go oświecił. Czuję, że to jest ten jedyny, że tylko on.
Nieśmiała maturzystka
Czy trzeba się przejmować?
Czasem mam tak, że tak cieszę się czyimś szczęściem, że ciągle o nim myślę, albo jeśli komuś dzieje się krzywda, to cały czas mam w głowie jego problemy. Oddaję to Panu Bogu, ale i tak o tym cały czas myślę. Przeszkadza mi to nawet w modlitwie. Co z tym zrobić? Czy Pan Bóg chce, żebym się aż tak przejmowała? Nastolatka
Trzeba Pana Boga pytać o wszystko, On wie, co jest najlepsze. Jemu naprawdę można zaufać.
Kiedyś jeden z zakonników powiedział, że Pana Boga można nawet zapytać o to, gdzie rosną prawdziwki. „To tak, jak rozmawiać z mamą czy z tatą” – dodał. „A w przeciwieństwie do rodziców, Pan Bóg ma zawsze czas. Nigdzie się nie spieszy. I zawsze wysłuchuje, więc im bardziej szczerzy jesteśmy, tym lepiej”.
Superzdjęcie
Panie i Panowie! Proszę przesunąć mysz do przodu. Teraz troszkę w lewo. I jeszcze. Dobrze. Jesteśmy na Mount Evereście! Schodzimy. Myszką do przodu. A teraz znów proszę przesunąć do tyłu. Jeszcze, jeszcze. Dobrze. Jesteśmy przed piramidą Cheopsa. Powoli przesuwamy myszkę do przodu i wchodzimy na wierzchołek. Proszę zwrócić uwagę, ile tu piasku naokoło!
Wyskoczyć w dołka
To był zły dzień. Już na wuefie pan się do mnie przyczepił, widział tylko moje błędy, innych nie dostrzegał. Straciłem humor na całe godziny. Dół się pogłębiał, bo przypomniałem sobie inne niesprawiedliwości, które mnie w szkole spotkały, nawet te sprzed lat. Może dlatego nie ucieszyła mnie najwyższa ocena z matematyki czy poprawiony angielski? Pójdę na mszę świętą i może mi się wszystko w głowie ułoży.
12-latek
Wpływ Bierzmowania
Ostatnio jednak nabrałam ogromnego dystansu, ironicznej złośliwości i serdeczności w stosunku do siebie. Z wszystkim sobie radzę, nic nie jest zbyt trudne. Ogromny wpływ miało na to z pewnością Bierzmowanie. Chociaż zawsze wierzyłam i umiałam sobie logicznie wytłumaczyć, że Pan Bóg jest i z pewnością o mnie nie zapomina. Z resztą od maleńkiego czuję, że pilnuje mnie na każdym kroku, że po prostu jest.
15-latka
Czy to możliwe?
Mam w klasie kolegę którego naprawdę lubię. Od pewnego czasu dziwnie się zachowuje. Cały czas na mnie patrzy i staje gdzieś blisko. Pisze i dzwoni. Ostatnio na wf tańczyliśmy. Pan zawołał go na środek i kazał wybrać którąś z dziewczyn. Wybrał mnie. Myślę że mu się podobam. Moja przyjaciółka chyba to widzi i jest zazdrosna. Czy to możliwe? Co dalej?
12-latka
Szkolny dzwonek
Kuzyn nadbiegał z drugiej strony i wołał, by się pospieszyć, bo zaraz dzwonek. Oczywiście, chciał nastraszyć młodsze kuzynki i udało mu się. Zosia o mało się nie rozpłakała, Lola wyrwała w kierunku wejścia. Pan w pośpiechu wiązał moją smycz do płotu i zapewniał Zosię, że się z Kubą rozmówi za sianie paniki. Przecież inne dzieci powoli nadchodzą ze wszystkich stron.
Aby moi rodzice byli znowu razem
Drogi Mędrcze Dyżurny! Mam osiem lat. Moi rodzice nie są razem od trzech lat. Kiedyś bardzo długo modliłam się do Pana Boga, aby moi rodzice byli znowu razem, ale teraz straciłam nadzieję. Co mam zrobić? Bardzo mi przykro z tego powodu. Dlaczego, skoro modlę się o coś dobrego, Pan Bóg mnie nie wysłuchuje? Marysia
