wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1624 | WYNIKÓW
Pod ostrzałem awantur
Każdego dnia w moim domu od samego rana rodzice awanturują się ze sobą. Posądzają się o niedorzeczne rzeczy, a ja nie wiem, jak zareagować na takie zachowanie. Po kogo stronie bym nie stanęła, drugi rodzic jest na mnie obrażony i przez kilka dni praktycznie nie mam z nim bezpośredniego kontaktu. Jest mi przykro, ale oni nawet na to nie reagują. Nie mam pojęcia, jak przemówić im do rozsądku
i zaprzestać takiemu zachowaniu.
14-latka
Nie nudzę się z sobą
Niektóre koleżanki przyznały, że niechętnie wracają do domu. Rozmawiając z nimi odkryłam, że one po prostu nudzą się, gdy zostają same. Nie potrafią znaleźć sobie zajęcia, posiedzieć w ciszy, potrzebują ciągłej stymulacji, rozrywki, kontaktu z innymi. Nie chcę nikogo oceniać, może to taki typ osób, ale to też wydaje mi się smutne, bo w końcu ile można wiecznie być napędzanym rozrywką? Zawsze chyba przychodzi taki moment, że zostaje się samemu. Zresztą, bywa i tak, że ci znajomi zawodzą, a z rodziną kontakt nie najlepszy, więc z kim wtedy żyć jak nie z sobą samym? Gdy rozmawiam z różnymi osobami, coraz częściej zdarza się, że jest mi ich po prostu żal. Moja mama ogólnie twierdzi, że większość tych ludzi zachowuje się tak nie dlatego, że lubi i ma taką potrzebę, ale podążają za tłumem, może boją się iść pod prąd, może tak zostało im wmówione, że to jest to "prawdziwe życie", a może też nie wyobrażają sobie inaczej?
Czego on chce?
Jestem pewna, że iskrzyło między nami, że to nie były tylko koleżeńskie relacje. Podkreślał, że jestem wyjątkowo mądra, gratulował sukcesów. Nagle dowiedziałam się, że on ma dziewczynę. Bolało. Lecz on nadal szuka ze mną kontaktu, podtrzymuje długie rozmowy, chce spotkań. Bardzo lubię jego dziewczynę, nie chcę rozbijać ich związku. On twierdzi, że ona wie o naszych rozmowach. Zależy mi na nim, ale nie chcę jej krzywdy i nie rozumiem, o co mu chodzi.
16-latka
Intrygująca nowa koleżanka
Bałam się iść do szkoły po wakacjach, bo były nieporozumienia między mną i koleżanką. Ale nie stało się nic złego, ona tylko na mnie spoglądała. Pojawiła się nowa dziewczyna w klasie, ale źle do mnie nastawiona koleżanka zawładnęła nią. A ja bym chciała ją poznać. Mama mi doradziła, z którymi dziewczynami mam być w kontakcie i ja się zgadzam, ale ta nowa mnie intryguje. Podejrzewam, że na przerwach nigdy nie będzie sama.
Szóstoklasistka
Brak oparcia
Zaczęła się szkoła, a ja jestem coraz smutniejsza. Mam ochotę odsunąć się od wszystkich, z nikim nie rozmawiać, bo kogo ja obchodzę? Koleżanki chichoczą, a mi nie do śmiechu. W domu tylko słyszę słowa krytyki, szczególnie od taty, który jest oschły, nie mam z nim żadnego kontaktu. Wczoraj wracałyśmy z koleżankami i jedna spotkała swojego tatę, który tak pięknie ją przywitał. Ja nigdy nie usłyszałam takich słów i pewnie nie usłyszę.
Nastolatka
Źle mnie zrozumiał...
Gdy byłam młodsza, to strasznie krytycznie i z pogardą oceniałam innych. Uważałam siebie za lepszą. Dawałam temu wyraz i w końcu wszyscy się ode mnie odsunęli. Ale to już za mną, zmieniłam się i skończyła się samotność. Teraz widzę w naszej grupie oazowej młodszego chłopaka, który zachowuje się tak, jak ja kiedyś. Chciałam go ostrzec, a on się do mnie przyczepił i nie rozumie, że nie mam ochoty na kontakty.
16-latka
Obrażalska
Moja koleżanka nieustannie się obraża. Lubię ją, ale jestem towarzyska, a ona co chwilę ma focha i się nie odzywa. Mam wrażenie, że przez obrażanie chce mną manipulować, ale ja się nie daję. Teraz doszła do klasy nowa dziewczyna, z którą od razu złapałam dobry kontakt. Jest więc nowy pretekst do obrażania. Nie chcę się z nią kłócić, ale ustępować też nie będę ani przepraszać, bo nie mam za co.
13-latka
Chcę być sobą
Wzmocniłam pewność siebie: jestem odważniejsza, przestałam narzekać, urywam internetowe kontakty, które zabierają mi czas, stawiam na prawdziwe relacje. Staram się panować nad sobą, nad emocjami, mniej się kłócę i krzyczę. Codziennie mówię sobie, że jestem wartościowa. Bóg ma istotne znaczenie w moim życiu. Nie chcę być idealna ani perfekcyjna, chcę być sobą. Przestałam porównywać się z innymi. Zarządziłam nowy harmonogram sprzątania, przez co mamy teraz wolne weekendy. Patrzę w przyszłość z optymistycznym nastawieniem.
Studentka
Zaprzyjaźnić się
W klasie podoba mi się jedna dziewczyna. Mądra, inteligentna i miła. Nie chcę z nią chodzić, bo zazwyczaj tego typu znajomości kończą się szybko. Do tego inne osoby z klasy podniecają się wtedy i żyć nie dają! Ja chciałbym utrzymywać kontakty przyjacielskie. Nie wiem tylko, jak się do tego zabrać. Nie potrafię odczytać także do końca jej zachowań. Ilekroć daje dowody na to, że mnie lubi choć trochę, to potem znów omija.
Uczeń
Przebaczanie pod warunkiem?
Mam problem z ludźmi. Niby chcę iść na psychologię, a upadam przy zwykłych kontaktach z rówieśnikami. Zawsze dążę do zgody, a sytuacje konfliktowe bardzo przeżywam. Zawsze dążę do zgody, biorę na siebie większą część winy, byleby wszystko było już dobrze. Ale mam problem z przebaczeniem, oczekuję przeprosin. Zauważyłam, że dążę do perfekcjonizmu, że chcę być lubiana, podziwiana itd. Chciałabym ze wszystkimi żyć w zgodzie, ale wiem, że to niemożliwe. Dlaczego tak emocjonalnie reaguję na kłótnie?
Gimnazjalistka
