wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1016 | WYNIKÓW
Droga pasja
Całym moim życiem jest jeździectwo, a los tak bardzo chce mi je zabrać. Z zewnątrz mogłoby się wydawać, że moje życie jest super. Moi rodzice rozkręcili wielką firmę, pieniędzy nie brakuje. Podziwiam głównie tatę, chociaż nigdy nie miał dla mnie czasu. Własną pracą doszedł do wszystkiego. Konie to moja pasja, a to kosztuje. Rodzie wolą pieniądze na trenera wydać inaczej, uważają, że to do niczego mi się nie przyda itd. Jak przekonać rodziców, a może zarobić pieniądze?
15-latka
Mylące sygnały
Od początku pobytu w szkole on mi się podobał. W pewnym momencie ja mu też. Dawał bardzo wyraźne sygnały. Tak mnie to cieszyło. Były rozmowy, żarty, wspólne przerwy, wychodzenie ze szkoły. A gdy już czekałam na wyznanie, to nagle koniec, oschłość, udawanie, że tego nie było. Pogodziłam się z porażką, co nie było łatwe. Modliłam się i modlę za niego, bo życzę mu samego dobra. Jestem skołowana, nie wiem, jak to rozumieć, bo bardzo mi na nim zależy.
15-latka
Jeszcze czas na decyzję
Od dłuższego czasu męczy mnie jeden ważny problem. Kim mam być w przyszłości? Wiele osób mówi mi, że byłabym doskonałym prawnikiem. Kiedyś też tak uważałam. Ale od dłuższego czasu poczułam bardzo silną więź z Bogiem i jeżeli dobrze go rozumiem, powinnam zostać psychologiem. Na ile mogę pomagam znajomym, ale dorośli są za zawodem prawniczym. Czy iść za pasją, czy za tym, co może mi sie opłacić w życiu? Uwielbiam rozmawiać z innymi, a przede wszystkim z dziećmi o ich problemach. Modlę się o jakiś dodatkowy znak
15-latka
Odpuść
5 lat temu zakochałam się - ministrant, rok starszy, inteligentny, zabawny, co prawda nieco specyficzny ale jako 9 - latka nie widziałam jego wad, zresztą do niedawna wciąż tak było. Ostatnio dostrzegam jego wady. Nachodzą mnie wątpliwości, czy to uczucie po prostu nie gaśnie. A ja się boję. Mam okropny mętlik w głowie. On jest obojętny. Dołączyłam do wspólnoty, w której on jest od lat i mam wrażenie, że on jest z tego niezadowolony. Zachowuje się w stosunku do mnie inaczej niż do każdej innej osoby, trzyma dystans, nie zachowuje się normalnie. Tylko w kościele spogląda na mnie. Chciałabym normalnej, koleżeńskiej choćby relacji. Nie wiem, czy on jest gotowy i czy to ma w ogóle sens. Czy mogę, czy mam jakiekolwiek prawo i możliwości, żeby o nas, o naszą relację walczyć
14-latka
Trudna relacja
Od czasu do czasu mam z mamą dobre kontakty, żartujemy, śmiejemy się, przytulamy się. Czasami bywa tak, że o wszystko się czepia. Zawsze o to, że czegoś nie zrobiłam. A ja w tygodniu jestem bardzo zajęta. Cały dom w sobotę posprzątałam. Ale mama zawsze się do czegoś przyczepi, że coś ominęłam. Kocham mamę, nie chce się z nią kłócić o takie bzdety. Czasami może i powiem za dużo, jest mi potem źle, bo obie w złości wyciągamy wszystkie sprawy.
15-latka
Najnowsze w serwisie
- Podwórkowe Koła Różańcowe Dzieci
- Co znaczą słowa: "biada"?
- Nieść Chrystusa innym
- Wspomnienie aniołów stróżów
- Chcą być blisko Jezusa
- Moim powołaniem jest miłość
- Zemsta jest czymś, co nie podoba się Panu Bogu
- Bóg widzi wszystkie twoje dobre uczynki
- Październikowy numer "Małego Gościa"
- Kim dla Ciebie jest Jezus?
