wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1624 | WYNIKÓW
Brak zainteresowania
Zauroczyłam się po uszy w pewnym chłopaku. Uczy się w innej szkole, ale poznałam go i od razu się zakochałam. To wartościowy, religijny i bardzo mądry chłopak. Przez wspólną koleżankę zapytałam, co on o mnie sądzi. Niestety, powiedział, że nie jest zainteresowany kontaktem ze mną. Strasznie mi przykro. Przecież mnie nie zna. Co można jeszcze zrobić?
Gimnazjalistka
Inna
Widzę i czuję, że jestem trochę inna niż rówieśnicy. Nie mam z kim pogadać, nie mam przyjaciółki. Dziewczyny mają swoje tematy, w które ja dotąd nie weszłam. Dawniej wcale mi to nie przeszkadzało, zawsze izolowałam się od klasy, czytałam, uczyłam się i nie myślałam o kontaktach z rówieśnikami. Teraz chyba mi tego brakuje.
Gimnazjalistka
Nudne wakacje?
Dawniej było wesoło, starsi koledzy nas zaczepiali, wygłupialiśmy się. Teraz oni mają 17 lat i uważają się za dorosłych, nie chcą już kontaktów z nami. Czujemy się z tym źle. W dodatku jedna ze starszych trochę koleżanek już może z nimi jechać na zabawy. To będą bardzo nudne wakacje.Chcę, żeby było jak dawniej.
Opuszczone 13-latka
Szczerze
Czy warto pogłębiać relację z chłopakiem z klasy? Utrzymujemy ze sobą bardzo dobry kontakt. Codziennie piszemy na Facebooku, pomagamy sobie, sam przyniósł mi zeszyty po chorobie. Ostatnio napisał, że mu na mnie zależy. Zaproponowałam przyjaźń, chociaż sama czuję do niego coś więcej. Niedługo kończymy gimnazjum i nie wiem, czy powiedzieć mu w twarz co czuję.
Gimnazjalistka
Wymagający tata
Kiedyś miałam bardzo dobry kontakt z tatą. Niestety, teraz jest źle, ciągle się kłócimy, bo nic tylko słyszę uwagi na temat moich słabych ocen, na temat nauki, że za mało i za mało. O niczym już nie rozmawiamy, tylko ostre pytania o szkołę. Wiem, że za dużo pyskuję, ale to silniejsze ode mnie. Jak ten problem rozwiązać?
14-latka
Prawdziwa przyczyna smutku
Zakochałam się, ale on jest zajęty, grzecznie odmówił kontaktu. Moje życie straciło całą radość. Płaczę wieczorami, nocami, na nic nie mam ochoty, nic mi nie sprawia radości. Mam tego chłopaka w sercu, w głowie i wydaje mi się, że już nigdy nie będę się śmiała. Moje zakochanie trwa i nie wiem, czy się kiedyś skończy…
14-latka
Nie uciekaj w Internet
Nigdy nie miałam koleżanek ani kolegów. Uważali mnie za jakąś inną, bo choroba w rodzinie itd. Jestem bardzo cichą, wstydliwą i nieśmiałą osobą. Znajomych miałam tylko wtedy, kiedy mieli jakieś problemy i potrzebowali jakiejś porady.W gimnazjum zaprzyjaźniłam się z jedną dziewczyna, potem pojawiła się druga i po jakimś czasie zaczęły mnie źle traktować, Nie rozumiały, że czasami chcę być sama. Mówiły, że mają dosyć mojej depresji. Ale pod koniec szkoły dogadałyśmy się, a w liceum mnie tolerują. Chciałabym mieć kogoś, kto mnie zrozumie, komu będę mogła się wyżalić, poczuć takie ciepło i miłość, bezpieczeństwo a z drugiej strony ostatnio na porządku dziennym unikam kontaktu z ludźmi. Jeśli z kimś szczerze rozmawiam, to internetowo. Tak poznałam chłopaka, któremu zaufałam bezgranicznie. Po kilku miesiącach nagle zerwał znajomość, usunął mnie z kontaktów. Bardzo mocno to przeżyłam.
17-latka .
Oddałam problem Panu Bogu
Zakochałam się w przyjacielu, ale dał mi znać, że nic do mnie nie czuje, a nawet zaczął się kręcić wokół innej dziewczyny, co było dla mnie przykre. Ale oddałam ten problem Panu Bogu i od razu poczułam się lepiej. Jestem już znowu gotowa do przyjacielskich kontaktów z nim i nawet z nią, jeśli będą razem. Moje zauroczenie gdzieś uleciało.
16-latka
Konieczne wyjaśnienia
Spodobała mi się koleżanka, ja jej chyba też. Żartowaliśmy na przerwach, spotykaliśmy się już przed szkołą, razem wchodziliśmy, wychodziliśmy. Byłem pewny, że lada moment będziemy parą. Nawet pytałem, dała nadzieję, prosiła jeszcze o krótki czas namysłu. I nagle ona się zmieniła, nie Zuka ze mną kontaktu Szukam jej na portalach, chcę się dowiedzieć, co się stało, czy ją czymś zraziłem. Co robić?
Gimnazjalista
Przetrwać głupi wiek
Moja mama chce, bym siedział całymi dniami w domu. Mogę nie ruszać się od komputera, byle mnie miała na oku. Ojciec rozumie, że muszę mieć kontakt z kolegami. A z nimi nie jest dobrze. Zaczęło się powszechne palenie, a poziom i tematyka rozmów- żenująca. Nie mam ochoty przebywać z nimi w dymie. Nie palę i nie chcę. Jak to wszystko pogodzić?
Gimnazjalista
