wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2284 | WYNIKÓW
Drogi Mędrcze Dyżurny!
Dzień po mojej pierwszej spowiedzi czułam się wniebowzięta. Było mi bardzo lekko na duszy i przez cały dzień byłam bardzo szczęśliwa. Teraz wszystkie dni po moich spowiedziach są takie same i nie czuję tego co czułam wtedy. Czy to znaczy, że źle się spowiadam? Co było powodem tamtego pięknego uczucia? Dominika
Ostrożnie ze zwierzeniami
Najlepsza przyjaciółka wiedziała, że podoba mi się pewien starszy chłopak. Wygadała to i pokłóciłyśmy się. Minęły miesiące, a niektórzy jeszcze się ze mnie z tego powodu śmieją. Tu w gimnazjum mam nowe koleżanki, ale obawiam się zaufać. Chciałabym pogodzić się z dawną przyjaciółką, ale ona udaje, że mnie nie zna.
Gimnazjalistka.
Przesadna krytyka
Mama osądza świat bardzo krytycznie. Dobrze się uczę, nie sprawiam problemów, a i tak wciąż słyszę krytykę. Każde drobne potknięcie w szkole, to powód do snucia pesymistycznych komentarzy, jak to nic mi się w życiu nie uda, bo jestem beznadziejna. Rozmowy nic nie dają, bo po kilku dniach sytuacja się powtarza.
Licealistka
Gdy rodzice się rozwodzą
Moi rodzice się rozwodzą. Nie mogłam w to długo uwierzyć, chociaż tato wyprowadził się jakiś czas temu. Ciągle mi tłumaczył, że to z powodu pracy. Teraz powiedział prawdę i stwierdził krótko, że muszę z tym sobie poradzić. Nienawidzę go. Inni mi radzą, bym się nim nie przejmowała, bym już nie płakała.
12-latka
Tłukę brata, pomocy
Mam młodszego brata. Bardzo go kocham, niestety, bardzo często się z nim kłócę. Kłótnia pomiędzy nami może wyniknąć z byle powodu (wiem, że to straszne, ale nawet wtedy, gdy jeden odłoży jakąś rzecz drugiego w złe miejsce). Wiem, że przez nasze zachowanie rodzice bardzo się denerwują. Nie wiem, co mam robić. Bartek
Okropna klasa
W starej szkole nie miałam problemów z rówieśnikami. Z powodu przeprowadzki znalazłam się w strasznym gimnazjum. Nie tylko klasa jest wulgarna, leniwa, beznadziejna, ale w zasadzie cały rocznik. Zaczepiają mnie, wyszydzają, bo jestem inna, bo się uczę, nie dają odpisywać zeszytów. Nie wiem, jak to wytrzymam, a przenieść się nie mam gdzie.
Gimnazjalistka
Wybuchowy charakter mamy
Moja rodzina to już jakaś patologia. Mama czasami wybucha z byle jakiego powodu. Krzyczy, wyzywa, żąda nie wiadomo czego. Potem zapomina, co nagadała, uważa, wszystko jest ok. Tato kompletnie się tym nie przejmuje, po bracie też te krzyki spływają. A ja mam wrażenie, że upodabniam się do mamy i krzyczymy obie.
Gimnazjalistka
