wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 530 | WYNIKÓW
Ultimatum
Moja najlepsza przyjaciółka zakochała się w chłopaku. Problem polega na tym, że temu chłopakowi nie podoba się ona, ale ja. Ona jest zła i rozumiem to. Mówi, że płacze po nocach. Najgorsze jest jednak to, że od jakiegoś czasu sama nie potrafię określić, co czuję do tego chłopaka. Powiedziałam jej to, a ona postawiła mi ultimatum: jeśli zostanę jego dziewczyną, przyjaźń między nami skończona. Nie wytrzymuję już tej chorej sytuacji, nie mam pojęcia, co zrobić.
15-latka
Jak u dentysty
Już dawniej czułam się wykorzystywana i manipulowana przez przyjaciółkę. W tym roku było z tygodnia na tydzień gorzej. Obrażała się o każdą moją rozmowę z innymi dziewczynami. Moje zeszyty traktowała jak swoje. Jeśli protestowałam, gdy odpisywała zadania, to słyszałam, że jestem fałszywą przyjaciółką, że nie może na mnie liczyć. Odpisywanie na kartkówkach było normą, bo na tym niby przyjaźń polega. Wreszcie mi się przelało. Przed ostatnią klasówką z matematyki zapowiedziałam, że mogę pomóc w nauce, ale odpisać nie dam i robię to dla jej dobra. Zapowiedziałam też, że nie dam już ani jednego zadania. Obraziła się śmiertelnie, ale ja czuję ulgę. Czy słusznie?
14-latka
Pomyśl o skutkach
W tym roku zaczęłam naukę w gimnazjum. Podoba mi się w nowej szkole, znalazłam dużo nowych przyjaciół. Mam jednak pewien problem. Z podstawówce zawsze byłam piątkową uczennicą, czasami zdarzało się dostać czwórki czy trójki. Teraz, najczęstszymi ocenami są trójki. Znam już wymagania nauczycieli i jestem w stanie nauczyć się do sprawdzianu czy kartkówki, ale brakuje mi motywacji, a że jestem osoba dosyć leniwą, zamiast nauki przesiaduje na Facebooku. Rodzice są źli, a mi trudno ograniczyć komputer. Proszę o jakieś rady, jak dodać sobie motywacji, jak przezwyciężyć lenistwo? Boje się, ze jak tak dalej pójdzie, oceny staną się jeszcze niższe.
14-latka
Zawsze w centrum uwagi
Moim problemem jest to, że lubię być w centrum uwagi. Gdy tylko staniemy w kręgu, to dbam o to, by być najweselsza, bym najwięcej mówiła, skupiała na sobie uwagę. Kogoś coś boli, zaczynam opowiadać o swoich chorobach, ktoś się nie przygotował, mam gotową historyjkę. A gdy cokolwiek mi się przytrafi- dobrego lub złego- muszę opowiedzieć. Koleżanki uważają, że wcale nie jest tak źle. Zdarza mi się, że głośno i złośliwie komentuję czyjąś zła odpowiedź.
Gimnazjalistka
