wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1009 | WYNIKÓW
Przykre obserwacje
Moje przekonanie o tym, że związek "niszczy" człowieka wzięło się z obserwacji tego, jak zachowują się koleżanki, gdy zaczynają chodzić z chłopakiem. Najlepsza przyjaciółka zaczęła pić alkohol, palić i nie tylko. Ledwo zaliczyła teraz semestr. Moja klasa jest ogólnie bardzo trudna (mimo tego, że jestem w szkole katolickiej), większość osób deklaruje, że nie wierzy w Boga. Wszystkie dziewczyny w mojej klasie, które mają chłopaków, zachowują się okropnie. Dla nich jest najważniejsze tylko "wyżycie się". Nas, osoby wierzące, nazywają zakonnicami, księżmi. Wielu z nich zmienia się właśnie przez chłopaków, jednak, to chyba też zależy od tego, jaki jest ten chłopak.
Gimnazjalistka
Potrzeba akceptacji
Nasi starsi już rodzie nie radzą sobie z bratem- nastolatkiem. Nikogo nie słucha, o byle co wybucha, jest wulgarny, ma same pretensje. Nie znosi ubrań, które mu mama kupuje, siedzi całymi dniami z telefonem w ręce, nic mu nie smakuje. Mama straszy, krzyczy, ale ulega, kupuje mu słodycze, gotuje, czego on chce. Moim zdaniem brakuje mu silnej ręki.
Dorosła siostra
I to ma być ideał?
Na przystanku wsiadł pewien chłopak. Od tego momentu nie potrafię trzeźwo myśleć. Kompletny ideał pod względem wyglądu. Zupełnie sfiksowałam na jego punkcie. Koleżanka go zna. Podobno to fajny chłopak. Ale ja jestem nieśmiała, więc całymi nocami płakałam, wpatrując się w jego zdjęcie. Koleżanka mnie skołowała i napisała do niego o mnie, potem ja próbowałam do niego napisać, ale on milczał. Czułam się jak kretynka. Już wiem, że on nie chodzi na religię, pije alkohol, coś tam bierze. Kończy technikum i pewnie wyjedzie. Jak go wyrzucić z serca? Próbuję nawiązać kontakt z innymi, ale ciągle myślę o nim.
