wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 10737 | WYNIKÓW
Dlaczego kręcą się wokół koleżanki?
Trochę mi przykro, a właściwie jestem nawet zazdrosna, że chłopcy zawsze kręcą się wokół koleżanki. Owszem, dostrzegają mnie, niby ze mną rozmawiają, ale to jest zawsze stopa czysto koleżeńska. Ona w ich obecności zachowuje się inaczej, nawet zmienia ton głosu, a mnie to denerwuje. Jednocześnie lubię ją, bo to fajna dziewczyna. Czasami jakiś chłopak interesuje się mną, a potem pojawia się ona i koniec, już jest przy niej.
Gimnazjalistka
Podziękowanie za zakochanie
Słuchałam niezbyt uważnie jakiejś audycji. Potem skupiłam się, bo tematem były grzechy przeciwko pierwszemu przykazaniu. I nagle naszła mnie myśl, że czy czasem wielkie zakochanie to nie jest grzech? Bo przecież on jest dla mnie tak bardzo, bardzo ważny. Ale z drugiej strony, jeśli jestem zakochana w człowieku, a jednocześnie dziękuję Bogu i mam świadomość, że to wszystko jest Jego darem, to chyba jestem w porządku wobec Boga?
Licealistka
Nie wiem, czego chcę
W pierwszej klasie totalnie się nienawidziliśmy. Kłótnie były na porządku dziennym. Później nawet się polubiliśmy. W tym roku cały czas zwraca się do mnie jakimiś słodkimi zwrotami, jest nadzwyczaj miły. Wreszcie powiedział, że mu się podobam. Tylko, że nie wiem, co czuję. Czuję się potwornie, nie chcę go skrzywdzić ani robić nadziei. On chce się spotkać poza szkołą, jak mu to wyjaśnić, że ja nie wiem, czego chcę.
Gimnazjalistka, klasa III
Nie ma ideałów
Byliśmy dobrymi przyjaciółmi i dobrze wspominam ten czas. Ale potem oboje chcieliśmy czegoś więcej i od tego momentu zaczęły się nieporozumienia. Wiem, że to dobry chłopak, ale drażnią mnie niektóre jego cechy. Nie okazuje mi czułości, jest dosyć szorstki w zachowaniu. Rozmawialiśmy o tym, ale chociaż przeprasza, to za parę dni jest to samo. Oboje uważamy, że łączy nas prawdziwe uczucie. Jednak zastanawiam się, czy nie lepiej wrócić do przyjaźni?
Do spowiedzi tanecznym krokiem
Skakałam dzisiaj po kanałach i trafiłam na TV. religia. Jakoś nie lubię tego kanału, ale dzisiaj trafiłam na program o czystości przedmałżeńskiej. Może to jakiś znak? Może Bóg dlatego nie daje mi możliwości zakochania się na serio, bo ma na względzie mój temperament? Sama czasami boję się siebie, jeżeli o to chodzi. Wiem, że mogłabym nie umieć nad sobą zapanować, mimo świadomości tego jak ważna jest czystość w życiu każdego człowieka.
Moje marzenia
Moim marzeniem od dzieciństwa była gimnastyka. Zawsze kochałam taniec i gimnastykę. Ciągle uczyłam się robić gwiazdy i tak dalej. Nawet teraz to moje marzenie, ale rodzice tego nie rozumieją. Mieszkam na wsi i nie mam takich szans jak dzieci w mieście. Rodziców denerwuje to, że w wolnym czasie ćwiczę. Mam żal do siebie, że nie mam takich szans . Próbowałam uczyć się z Internetu, ale to nie to samo.
13-latka
Brak tytułu
Od lat przyjaźnię się z bardzo wartościową i wrażliwą dziewczyną, która się, niestety, coraz częściej obraża. Czasami już nie wiem o co. Coś do niej mówię, a ona milczy z zaciętą miną. Już mamy załatwiony wspólny wyjazd na wakacje. Ona często coś w związku tym planuje. A ja mam coraz więcej obaw, bo ilość dni obrażonych jest spora. Nie wiem, jak z nią rozmawiać.
13-latka
Złośliwa koleżanka
W mojej klasie jest dziewczyna, która cały czas mi dokucza. Nie wiem co złego zrobiłam, że tak się na mnie uwzięła. Zawsze jej pomagałam, starałam się ignorować złośliwe zaczepki, ale nic z tego. Koleżanki z mojej klasy to zauważyły i często mnie bronią. Mówiłam już nauczycielom, ale oni tylko zwracają jej uwagę, a potem znów to samo. Nie wiem jak zapanować nad złością. Pomocy!
Piątoklasistka
Dziecinne zachowanie
Moje dwie przyjaciółki bardzo się nie lubią. Jak spędzam czas z jedną, to druga się od razu obraża, a jak idę z tamtą pogadać, to ta pierwsza bardzo się denerwuje. W końcu tego nie wytrzymałam i zapytałam je, czemu się tak nie lubią. Nagadały na siebie, a ja nie wiem, której wierzyć. Gdy zrobiłam projekt z inną dziewczyną, też źle i obraza.
11-latka
Niby lepiej, ale...
W gimnazjum było ze mną tragicznie. Stałam z boku klasy, do nikogo się nie odzywałam, nikt mnie nie lubił. W liceum postanowiłam to zmienić i udało się. Jestem koleżeńska, każdemu pomogę, podchodzę do różnych koleżanek, czasami oferuję pomoc. Minęło już kilka miesięcy, jest niby dobrze, ja ciągle żyję w stresie, że to się nie uda, że znowu zostanę sama. Nie potrafię wyluzować, nie czuję się pewnie.
Licealistka
