wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 7177 | WYNIKÓW
Potęga humoru
Gdy mi coś nie wyjdzie np. powiem coś głupiego, ale nikogo to nie zraniło albo pomylę się i jeszcze będę stawiać przy swoim, a potem przeproszę to i tak potem nawet przez kilka dni nie umiem sobie przebaczyć. Czasem nawet po kilku miesiącach przypominam sobie tą sytuację i potrafię płakać do późnego wieczora. Jak mam sobie z tym poradzić? Czy wszystko jest ze mną w porządku?
12-latka
Wpływ Bierzmowania
Ostatnio jednak nabrałam ogromnego dystansu, ironicznej złośliwości i serdeczności w stosunku do siebie. Z wszystkim sobie radzę, nic nie jest zbyt trudne. Ogromny wpływ miało na to z pewnością Bierzmowanie. Chociaż zawsze wierzyłam i umiałam sobie logicznie wytłumaczyć, że Pan Bóg jest i z pewnością o mnie nie zapomina. Z resztą od maleńkiego czuję, że pilnuje mnie na każdym kroku, że po prostu jest.
15-latka
Trudne warunki?
Mamy tyle nauki, że nie da się wytrzymać. Uczę się po nocach, ale najczęściej zasypiam. Czasami chcę wstać wcześnie, ale i z tym są problemy. Nie mam siły rano wstać. Do tego mój pokój jest malutki, więc nie mam zbyt dobrych warunków do nauki, w tak małym pomieszczeniu brakuje powietrza, zasypiam
Gimnazjalistka, kl. III
Żeby mama mnie rozumiała...
Mój brat również mnie wpędza w kompleksy. Chcę dogadać się z mamą. Myślę o sobie jak najgorzej, że jestem grubą świnią (co zresztą skutecznie potwierdza moja matka np. mówiąc, żebym tyle nie żarła). Jestem raczej skryta i nie lubię opowiadać o przeżyciach, wolę kiedy inni się domyślają o co chodzi, ale również matka mi nie pomaga, bo albo twierdzi, że sobie coś wymyśliłam, albo, że to nastoletnie fochy, bo woli wierzyć stronom internetowym niż mi.
13-latka
Obrażone koleżanki
Umówiłam się z jedną z moich koleżanek na zrobienie gazetki szkolnej. Na umówiony termin zachorowałam i nie zrobiłam niczego na gazetkę. Gdy po chorobie wróciłam do szkoły, żadna z koleżanek mnie nie przywitała. Na przerwie wszystkie się na mnie obraziły za to, że nie zrobiłam gazetki, bo byłam chora. Mama powiedziała, żebym je ignorowała, ale robię to już tydzień. Żadna się do mnie nie odzywa. Proszę o pomoc.
10-latka
Zmiana podejścia do dziewczyn
Gdy byłem młodszy, ciągle się zakochiwałem, proponowałem chodzenie szkolnym koleżankom, zrywałem itd. A teraz, gdy kończę II klasę gimnazjum, to nagle mi przeszło takie podejście. Teraz chcę się rozwijac, mam wiele zainteresowań i nie czuję potrzeby wiązania się z dziewczyną. No i dlatego nie wiem, jak delikatnie odmówic koleżance, która oczekuje ode mnie propozycji chodzenia.
Gimnazjalista
Najnowsze w serwisie
- A co ja z tego będę miał?
- 99 lat temu powstał Grób Nieznanego Żołnierza
- Każdy może być święty
- Roraty z "Małym Gościem"
- Świecący spray dla pieszych
- Archeolodzy znaleźli ponad 6 tys. budowli cywilizacji Majów
- Jezus nie boi się trudności
- Usłysz Biblię
- Pan Jezus wie, jakie jest ciastko
- Mała droga do nieba
Najpopularniejsze
- 99 lat temu powstał Grób Nieznanego Żołnierza
- A co ja z tego będę miał?
- Zgrana Stara Wieś
- Roraty z "Małym Gościem"
- Słowa i rysunki
- Patron chodzi zawsze ze mną. Tam gdzie ja, tam on. Przez życie do Życia
- Jak trzymane w ręku mydło
- Chciałabym, żeby mój syn miał takiego katechetę
- Mamita, czyli mamusia
- Dzień Nauczyciela
