wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 14 | WYNIKÓW
Psi detektyw
Moje kochane dziewczynki fascynują się od pewnego czasu kryminałami dla dzieci. Podziwiają Maję i Lassego, którzy są dociekliwi, sprytni, fantastycznie kojarzą fakty i pomagają odnaleźć sprawców drobnych przestępstw. Lola i Zosia czytają niezwykle uważnie, z ciągłymi przerwami na analizę sytuacji. Próbują same dojść do wykrycia sprawców lub sprawcy. Gdy ktoś im kupi kolejny tom „Tajemnic”, to skracają spacer, byle wpaść do domu i czytać.
Zagubiona w labiryncie
Naprawdę mam jakieś zaburzenia psychiczne. Nie potrafię pojąć świata, wszystko jest mi obce i nie umiem tego
wszystkiego zrozumieć, nie ma w tym logiki. Życie to naprawdę trudna sprawa i coraz bardziej gubię się w tym labiryncie. Nadal się z nikim nie dogaduję, często wszystko mnie drażni. Jestem naprawdę okropną osobą i nie dziwię się, że wszyscy mnie odrzucają.
Wątpliwości
Od pewnego czasu interesuję się japońską kulturą czyli mangą i anime. Koleżanka z klasy zaproponowała mi taką jedną mangę, bo niedawno się dowiedziała, że lubię to czytać. Ta manga opowiadała o grupce japońskich licealistów, którzy zamieniali się ciałami. Na jednej stronie zobaczyłam dziwną scenę. Nie czytałam już dalej, bo to byłoby niewłaściwe. Od razu poszłam z tym do rodziców. Pokazałam im tą scenę i powiedzieli mi, żebym już więcej tego nie czytała. Na następny dzień oddałam koleżance tą mangę i skłamałam, że była ciekawa, bo nie mogłam jej powiedzieć prawdy. Ale ja cały czas myślę o mandze i oglądam anime. Nie potrafię z tego zrezygnować. Tata mi powiedział, żebym przestała to czytać, bo to jest złe. Zgodziłam się z nim, ale zastanowiło mnie to, czy jeśli nawet przestanę to czytać, to ta koleżanka może nie będzie się ze mną przyjaźnić. Bardzo się tego boję. I muszę przyznać, że jestem bardzo religijną osobą tak jak moja rodzina. Czy to zainteresowanie japońską kulturą może być grzechem i czy trzeba się z tego spowiadać? Bardzo proszę o pomoc.
Zakłopotana
