wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1759 | WYNIKÓW
Cierpliiwość w przyjaźni
Przyjaciółka ma pewne problemy miłosne. Zakochuje się non stop w nowym chłopaku. Za każdym razem mówi, że to ten jedyny. Ale mówi też, że ta miłość nie ma sensu i że on pewnie kocha inną. Ja już tracę cierpliwość, bo za każdym razem zwraca się do mnie. Ona tylko gdyba i nic nie robi, by chłopaka poznać, przekonać do siebie. Co z tym zrobić?
Rozważna Szóstoklasistka
Wymagający tata
Kiedyś miałam bardzo dobry kontakt z tatą. Niestety, teraz jest źle, ciągle się kłócimy, bo nic tylko słyszę uwagi na temat moich słabych ocen, na temat nauki, że za mało i za mało. O niczym już nie rozmawiamy, tylko ostre pytania o szkołę. Wiem, że za dużo pyskuję, ale to silniejsze ode mnie. Jak ten problem rozwiązać?
14-latka
Żyj w realu
Jakiś czas temu zaczęłam grać w pewną grę i na forum poznałam starszego kolegę. Pogadaliśmy trochę, wykazał wielkie zrozumienie dla moich problemów i zaczęło się. Czatowałam, kiedy tylko był dostępny, zaczynałam rozmowy, przeciągałam je. Zakochałam się w nim w końcu. Niestety, on zmienił grę. Tęsknię za naszymi rozmowami., ale nie mam odwagi wejść w tę grę, bo podobno nie jest dobra. Ale jak znowu z nim prowadzić te cudowne rozmowy?
14-latka
LEGO, czyli baw się dobrze
Zaczęło się w małym miasteczku Billund w Danii, w warsztacie stolarskim Ole Kirk Christiansena, gdzie najpierw tworzył meble, a od 1932 roku zabawki. Nazwał je LEGO. W języku duńskim to połączenie dwóch wyrazów: „leg” i „gotd”, to znaczy „baw się dobrze". A z łaciny tłumacząc, słowo „lego" oznacza „składam”.
Ciesz się
Na czacie zaczęłam pisać z chłopakiem. Chciał zobaczyć moje zdjęcia. Wybierałam najładniejsze. Chwalił moje nogi, figurę. Nie chciał przerywać rozmowy, ale mama kazała mi iść do sklepu. Wreszcie zakończyłam rozmowę, ale od tego czasu już go nie ma, a ja zaczęłam chodzić na czarno, płaczę. To było takie miłe, te komplementy, pierwszy raz przeżyłam coś takiego.
Nastolatka
Dziwne zachowanie
Poznałam bardzo fajnego chłopaka. Zaprzyjaźniliśmy się i spotkaliśmy się dotąd parę razy. Mam wrażenie, że bardzo mnie polubił. Niestety, podczas przypadkowego spotkania w dużej grupie, ignorował mnie, miał zły humor. Potem zaczął normalnie rozmawiać ze wszystkimi, śmiać się, ale na mnie nawet nie spojrzał. Było mi przykro. Kiedy podeszłam się pożegnać, przeprosił mnie, powiedział, że ma kłopoty rodzinne. Sytuacja się jednak powtórzyła. Dlaczego rozmawiał ze wszystkimi normalnie, a w stosunku do mnie zachowywał się inaczej?
16-latka
