wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 4286 | WYNIKÓW
Przemyślenia licealistki
Mam nadzieję, że nowy rok szkolny przyniesie mi wiele nowych doświadczeń. Myślę coraz częściej o przyszłości. Nie takiej, w której wszystko będzie dobrze, znajdę księcia z bajki. Teraz wiem, że zawsze mogę liczyć na pomoc rodziców, nie sprzeczam się już, dzięki czemu moje życie stało się lepsze, bliższe Bogu...
17 latka
Naprawdę warto czekać
To niesamowite dla mnie, jak dzięki jednej osobie, której przecież równie dobrze mogłabym nie poznać, świat stał się piękniejszy. Znajduję czas na wszystko, żeby tylko mieć go jak najwięcej na spotkania z chłopakiem. W szkole przestałam robić wszystko za wszystkich, nauczyłam się grzecznie odmawiać. Zniknęły też drobne problemy z samoakceptacją, które zawsze, nawet w lepszych okresach pozostawały w mojej świadomości. Dostrzegam swoje zalety, widzę wady, nad którymi staram się intensywnie pracować. Pogłębiam relację z Bogiem, odnalazłam przyjaciół w świętych...
Licealistka
Cyberbezpieczenstwo. Quiz 1
Drodzy Czytelnicy,
w ramach cyklu edukacyjnego „Cyberbezpieczeństwo”, realizowanego razem z LINK 4 opublikowaliśmy artykuł pt. „Pułapki wirtualnego świata” (wydanie MGN 4/2024 r.). Proponujemy quiz związany z tą publikacją. Quiz dostępny jest wyłącznie dla osób zalogowanych, a logować się można zarówno przez konto na wiara.pl, jak i konta na portalach społecznościowych (Facebook, Google+). Wśród osób, które prawidłowo odpowiedzą na wszystkie pytania, rozlosujemy nagrody.
Życzymy dobrej zabawy!
Która fanka lepsza?
Jestem fanką pewnego piosenkarza. Robię dla niego bardzo dużo- założyłam fanpage'a, kanał, oglądam wszystkie koncerty z jego udziałem, umiem wszystkie piosenki z jego płyty. Jednak mój fanpage zaobserwowała pewna dziewczyna. Bardzo jestem o nią zazdrosna, bo jeździ na wiele jego koncertów i dodaje zdjęcia w jego objęciach. Robi mi się wtedy przykro i mówię sobie, że jestem beznadziejną fanką.
Zasmucona
Konflikty z mamą
Chyba pewnego dnia oszaleję. Moja mama nie pracuje zawodowo, więc gdy wracam ze szkoły chce ze mną rozmawiać, chce długich opowieści. A ja po lekcjach potrzebuję samotności i ciszy. I chociaż tego nie chcę, to każdego dnia jest pyskówka, pretensje, awantury, krzyki i płacz. Nie wytrzymam tego dłużej, mam jakąs niezrozumiałą dla mnie potrzebę ruchu, zmęczenia fizycznego, bo psychicznie po prostu wysiadam…
Gimnazjalistka
Nierówne traktowanie dzieci
Moi rodzice mają już sporo lat, brat od dawna dorosły. Dla nich jest on ideałem. Usłyszałem niechcący, jak mówili, że nie dorównuję bratu za grosz. Ciągle mnie krytykują, porównują do niego, więc już nie rozmawiam, zamykam się w pokoju. Ale też uczę się, mam hobby, nawet zarabiam itd Nie wiem, jak wytrzymam z nimi do matury...
Licealista
Brak radości
uczestniczę w szkole animatora Ruchu Światło – Życie, ale zastanawiałam się, czy nie zrezygnować , bo ciężko mi to pogodzić nauką. Napisałam o tym animatorce prowadzącej szkolenie. Ona odpisała, że na pewno to wszystko pogodzę i wymieniła rzeczy, które ona robi. Wspomniała też , że jej zamiarem jest, abym w tym roku pojechała jako animatorka na oazę dla dzieci. Oznaczałoby to dla mnie miesiąc poza domem, bo zaraz potem mam kolejny wyjazd na 2 tyg. Nie umiem zajmować się dziećmi i w ogóle sobie tego nie wyobrażam. Chciałam sobie trochę odpocząć i zacząć uczyć się do olimpiady. Ale oczywiście Bóg wszystko może itd. Wyglądałoby też na to , że nie potrafię poświecić czasu dla Niego, a na naukę potrafię. Dziś szukałam odpowiedzi w Piśmie Świętym i natrafiłam na fragment o tym, jak Jezus mówi Piotrowi, żeby pasł Jego baranki. Nie wiem kompletnie, co mam robić. Jest jeszcze jedna sprawa: nie potrafię znaleźć w życiu radości. Wszystkie dni są do siebie podobne, nie mam czasu, by poczytać ciekawą książkę albo obejrzeć filmu. Nie zależy mi też na kontaktach z osobami z mojej klasy, usprawiedliwiam się zmęczeniem. Napisałabym, że jestem uzależniona od nauki, ale nie wiem , czy to możliwe. Chodzę do szkoły językowej , gram na instrumencie, chodzę na spotkania oazowe. Mieszkam na wsi, więc muszę dojeżdżać. Wiem, że to nie jest dużo, ale to wypełnia cały czas. Uczę się dużo i ciągle, nie potrafię tego nie robić. Przygotowuje się do jednego konkursu, a nauczycielka innego przedmiotu mówi ,że to nie jest ważne i powinnam uczyć się do przyszłorocznej olimpiady. Nie mam prawie żadnej satysfakcji z tego , co robię.
Licealistka
Zaniedbanie obowiązków
Ostatnio zaniedbuję obowiązki, szczególnie te związane ze szkołą. Kilka ważnych dla mnie osób zaczęło się ode mnie odsuwać. Ten stan trwa od późnej jesieni. Ale walczę, np. wstaję wcześnie rano, by jednak odrobić zadania. Nie chcę stracić opinii dobrej uczennicy, aczkolwiek wyleczenie jeszcze świeżych ran jest ciężkie. Duża ilość dodatkowych zajęć także mi tego nie ułatwia. Jak wstać na nogi, budząc się z tego melancholijnego snu?
Zagubiona
