wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 867 | WYNIKÓW
Dzieło Boże, czyli życie z pasją!
Każdy z nas może dać coś od siebie innym, każdy może nauczyć się czegoś dobrego od drugiego człowieka, dlatego postanowiłam umieścić tutaj kilka porad dotyczących akceptacji siebie, pasji, planów na przyszłość, a także kilka słów od amerykańskiej pisarki i jej mamy, które wspólnie odpowiedziały na mój list. Zapraszam!
Przełamać strach
Wakacje ogólnie muszę uznać za udane. Jestem wdzięczna Panu Bogu za cały ten czas. Dużo dobrego wydarzyło się, dzięki temu, że kilka razy udało mi się przełamać barierę swojego komfortu tzn. zdecydować się na coś mimo strachu, obaw i niepewności - ruszyć w nieznane. Tak było, gdy zdecydowałam sie jechać w Tatry w ciemno. Tak było, gdy pojechałam na rekolekcje oazowe z księdzem, którego nie znałam i z większością ludzi, których nie znałam. Tak było, gdy dzień przed pielgrzymką do Częstochowy zdecydowałam się iść i co więcej pełnić funkcję muzycznej w grupie, w której prawie nikogo nie znałam. Wzięłam gitarę i ruszyłam w drogę. Tak było również we wrześniu, gdy zdecydowałam się jechać na tydzień w Tatry ze studentami z duszpasterstwa. Warto przełamywać swój strach i wychodzić ze swojej strefy komfortu, kiedy to na przykład łatwiej i przyjemniej jest siedzieć w domu niż zdecydować się jechać gdzieś z ludźmi, których się nie zna.
Studentka
Zbyt wiele żądasz
Pierwsza klasa gimnazjum - zakochałem się. Zostaliśmy przyjaciółmi. Po wakacjach podszedłem do tej sprawy z dystansem. Zmądrzałem i zacząłem być opanowany, spokojny, ale z poczuciem humoru. Skutek był taki że oddaliliśmy się od siebie. Wszystko skończyło się tak, że już całkiem straciłem nadzieję na bycie razem. I nie chodzi mi o "zabawę w chodzenie", tylko o zwykłą miłość, bez żadnych umów, wymagań, chodzenia
14 latek.
Przyjaciółki bez selfie?
Niedawno była u mnie koleżanka. Powiedziała, że zna jedną dziewczynę z klasy 6 lat, a drugą 7 lat. I są jej przyjaciółkami. Moim zdaniem powinno się mieć jedną najlepszą przyjaciółkę. Dla mnie ona jest moją najlepszą przyjaciółką. Bardzo dużo z nią rozmawiam. Zazdroszczę jej, że tyle lat zna tamte dziewczyny. Ja mało kogo znam z klasy. Martwi mnie jeszcze to, że te moje "przyjaciółki" tylko się śmieją. Przecież przyjaciółka powinna pomagać, dużo rozmawiać. Śmiać się też. Ale ja czuję, że one nie są moimi przyjaciółkami na prawdę. Nawet nie lubią robić selfie! Przecież przyjaciółki robią selfie. Ja nie wiem, czy to są moje przyjaciółki.
Szóstoklasistka
