wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 3115 | WYNIKÓW
Mama wie najlepiej?
Mimo że się dobrze uczę, dużo w domu pomagam itp. to wciąż szukam akceptacji. Zawsze starałam się przypodobać otoczeniu, być do nich podobna. Jasna sprawa, że mi się nie udało. W technikum zaczęłam z tym walczyć. Staram się być sobą, ale pozostaje ta rysa z dzieciństwa.
Każdy cel, którego się podjęłam brzmiał: "może w końcu docenią, pochwalą". To mi zostało. Z tym też próbuję się uporać. Mimo że tyle działam, wciąż nie potrafię się zaakceptować.
Ostatnio coraz trudniej dogadać mi się z mamą. Nie rozumie mojego systemu wartości, dlatego nie odzywam się i tylko zaciskam zęby, żeby znów jakiejś kary nie dostać. Czasem ciężko wytrzymać. Mama nie słyszy mnie. Nie słyszy moich argumentów. Widzi tylko, że krzyczę, że ciągnę, żeby było na moje. Kiedy próbuję wrócić do tematu na spokojnie, to i tak nic nie daje. Jak w piosence Arki Noego: "Mama kocha, Mama wie najlepiej!" I choć w niej chodzi o Maryję, to i tu pasuje. Tylko, że mama nie zawsze daje radę tak dobrze, jak Mama.
16-latka
Planuję zmiany
W podstawówce miałam jedną bliską przyjaciółkę. Świetnie się rozumiałyśmy, nie czułyśmy potrzeby dopuszczania do naszego układu innych dziewczyn. Niestety, w tym roku się przeprowadziła, a ja zostałam zupełnie sama. Na szczęście było wolne miejsce obok jednej koleżanki. Siedzimy więc razem, trochę rozmawiamy, ale nie bardzo do siebie pasujemy. Pomyślałam, że będziemy tak siedziały do końca roku, ale w gimnazjum muszę znaleźć osoby, z którymi złapię kontakt. Nie chcę się już trzymać razem z jedną tylko osobą. Jak to dobrze rozegrać?
Szóstoklasistka
Nieporozumienia
Dziewczyny w naszej klasie były zawsze zgrane. Ale niedawno to się skończyło. Najpierw pierwsza się zakochała. Inne zaczęły ją obgadywać, że ona się zmieniła, że ma tylko jego w głowie. Kilka jej broniło, ale atmosfera się zepsuła. Jedne są za nią, inne przeciwko, a ja pośrodku, nie mam zdania w tej sprawie. W sumie teraz dziewczyny się na siebie obraziły, nie rozmawiają ze sobą.
13-latka
Chcę innej relacji
Jeden z kolegów poprosił mnie o chodzenie, a ja mu odmówiłam. Uważam, że jesteśmy na to za młodzi. Widziałam, że było mu przykro. Problem w tym, że ja go lubię, że marzę, ale o przyjaźni. Niestety, jestem bardzo nieśmiała i tego mu nie powiem. Pójdziemy do różnych gimnazjów, nie chciałabym zerwać z nim kontaktu. Co mogę zrobić?
Szóstoklasistka
Kto z kim usiądzie?
Mamy w klasie problem. Bo jeszcze miesiąc nauki i po wakacjach będziemy w gimnazjum. Powstał spór o to, która z którą będzie siedziała. Kilka dziewczyn się umówiło, że usiądą razem, inne czują się oszukane. Atmosfera jest coraz gorsza i boję się, że zakończymy podstawówkę skłócone. Ja staram się nie brać w tym udziału, ale taka postawa też się dziewczynom nie podoba. Jak można zaradzić tej przykrej sytuacji?
Szóstoklasistka
Nazbierało się
Tyle mi się nazbierało. W klasie często nazywają mnie kujonem, bo bardzo dobrze się uczę. To nie jest miłe. Ale gorsze jest to, że niedawno kolega poprosił mnie o chodzenie. Nic do niego nie czuję, uważam, że chodzenie w naszym wieku jest śmieszne. No i to właśnie mu grzecznie wyjaśniłam. Obraził się, odwraca głowę na mój widok, chyba cieszy go, gdy mnie przezywają kujonka. Czym ma go przeprosić? Chociaż nie wiem za co, bo mówiłam grzecznie.
Piątoklasistka
Najnowsze w serwisie
- Przypowieści Pana Jezusa
- Mieć kogoś w nienawiści
- Ministranci ze Starej Wsi
- Bóg zaprasza na ucztę
- A co ja z tego będę miał?
- 99 lat temu powstał Grób Nieznanego Żołnierza
- Każdy może być święty
- Roraty z "Małym Gościem"
- Świecący spray dla pieszych
- Archeolodzy znaleźli ponad 6 tys. budowli cywilizacji Majów
