wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 101 | WYNIKÓW
Noworoczne refleksje
Nie mam sprecyzowanych planów na swoją przyszłość. Chcę podjąć się zawodu, w którym będę miał kontakt z ludźmi. Nie chcę narażać mojej rodziny na koszta, dlatego staram się zapomnieć o renomowanych uczelniach. Chcąc odciążyć domowy budżet wybrałem pobliskie liceum. Mam rodzeństwo kocham je. Nie rozumiem szufladkowania ludzi i ,,lansu'' na podstawie ukończonych uczelni czy zasobności portfela. Jeżeli będzie się ambitnym można osiągnąć cel. Chcę być dobrym człowiekiem. Nie piję, nie palę, dlatego niektórzy znajomi patrzą na mnie z półuśmiechem. Nie przeszkadza mi to. Zastanawiałem się nad medycyną ,ale najbliższy uniwersytet z tym kierunkiem jest daleko, a koszta mówią same za siebie. Mam nadzieję, że odnajdę swoją drogę.
17-latek
Kim będę?
Wiele osób mówi mi, że byłabym doskonałym prawnikiem. Kiedyś też tak uważałam. Ale od dłuższego czasu poczułam bardzo silną więź z Bogiem i- jeżeli dobrze Go rozumiem- powinnam zostać psychologiem. Podobno jestem osobą godną zaufania i pomogłam już wielu osobom. Nauczycielka historii zdenerwowała się nowymi planami i powiedziała, że radzi prawo i tylko prawo. Co o tym myśleć?
15-latka
Wielośc problemów
Mam sporo problemów. Np. pojęcia nie mam, czy wybieram dobry profil w liceum. Myślę o studiach, ostatnio nr 1 to filologia angielska, ale może się zmienić. Co zdawać na maturze, z czego wziąć rozszerzenie? Inny problem to szafarze Komunii św. Mama do żadnego nie podejdzie, uważa, że godnie można przyjąć Komunię tylko z rąk kapłana. Ostatnia sprawa też mnie męczy- dlaczego niektóre dziewczyny mają powodzenie? To nie wiąże się tylko z urodą. Tyle już zauważyłam. Wydaje mi się, że nie spotkam nigdy nikogo, kto mnie pokocha..
16-latka
Trudny wybór
Mam ogromny problem z wyborem szkoły ponadgimnazjalnej. Moi znajomi już wiedzą mniej więcej co i jak, a ja stoję w martwym punkcie. Mam jakiś tam komfort, bo już na pewne zostanę finalistą, być może laureatem konkursu wojewódzkiego, co daje jakieś przywileje. Nie chciałbym zamieszkać w internacie, ale nauczyciele twierdzą, że szkoda mnie na taką szkołę, do jakiej miałem zamiar iść.
Gimnazjalista
Pokonać szkolny stres
W gimnazjum miałam znakomitą średnią. Teraz ogarnęła mnie panika, lęk. Przed każdą kartkówką, czy zadaniem domowym ogarnia mnie strach. Boję się, że coś źle napiszę, że dostanę gorszą ocenę. Przez to w czasie kartkówki zapominam o podstawowych rzeczach, robię błędy. Wmawiam sobie, że jestem do niczego, że się obijam, choć tak na prawdę sumiennie odrabiam zadania domowe i uczę się na większość lekcji. W domu pamiętam rzeczy, których się uczyłam, a w szkole ogarnia mnie nicość i zapomnienie. Nie mogę sobie z tym poradzić i ciągle się zadręczam. Zależy mi na ocenach i chciałabym mieć średnią z paskiem, ale stres mi to uniemożliwia. Jakie są sposoby na złagodzenie objawów stresu( ból brzucha, nudności, zapominanie)?
Licealistka
