wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 4052 | WYNIKÓW
Wszystko się sypie?
Mam wrażenie, że mam depresję. Nie mogę poradzić sobie z moimi problemami. Płacze tak długo aż nie rozboli mnie głowa, a w szkole jestem uważana za jedną z bardziej wesołych osób. Ponoć tak to jest, ci najbardziej uśmiechnięci w dzień, płaczą w nocy najwięcej. Wszystko mi się sypie. Tracę kontakt z moją dobrą koleżanką. Mieszka ode mnie daleko, a ze względu na liceum i to, że mam dużo pracy nie zawsze mogę do niej jechać. Ona robi mi o to wyrzuty, ja przez to czuje się coraz gorzej. Do tego wpadła w nowej szkole w złe towarzystwo, które mi nie odpowiada. Zmieniła się przez nich. Nie mam dobrego kontaktu z rodzicami. Nie wiem dlaczego tak jest. Nie rozmawiamy ze sobą o naszych problemach, wręcz nie umiem się im zwierzyć. Coraz bardziej wszystko zaczyna mnie irytować, przez co wyżywam się na bracie. Liceum strasznie mnie stresuje. Chcę mieć dobre oceny, a to nie zawsze wychodzi. Załamuje się przez każdą złą ocenę. Do tego spodobał mi się maturzysta, który nie zwracał na mnie uwagi. Teraz skończył szkołę, a ja czuję pustkę. Zdaje sobie sprawę, że to żałosne, bo chłopak nie może być sensem mojego życia, mam przecież ważniejsze sprawy!!! Ale nic z tym nie umiem zrobić. Wspiera mnie i rozumie moja przyjaciółka. Studiuje, przez co widzimy się rzadko. Nie mówię jej już wszystkiego, jak kiedyś. Mam przez to wyrzuty sumienia. A jakby tego było mało mam jeszcze problem z kompleksami. Krótko mówiąc jestem według siebie za gruba. Chciałabym schudnąć, ale za bardzo lubię jeść. Wszyscy dookoła mówią, że nie muszę chudnąć. Czasem im wierzę, innym razem głoduję by zgubić te kilogramy. Wpływ na to ma też moja przyjaciółka, która wzięła się za siebie i dosłownie chudnie w oczach. Może jej tego zazdroszczę? Muszę sobie to wszystko jakoś poukładać, ale sama nie umiem. Przez to proszę o pomoc.
16-latka
Gdy cała klasa wie...
Już cała klasa wie, że podoba mi się mój przyjaciel, a teraz to chyba raczej kolega. Ciągle mam z nim kontakt, i w dodatku cała klasa mnie z nim swata, oczywiście robią to dla żartów, ale ja wciąż mam nadzieję. On wie, że go bardzo lubię. On czuje się z tym niezręcznie, ale nie gadamy. Wiem też, jaka dziewczyna mu się podoba. Ta dziewczyna mnie nie lubi obgaduje. Czuję, że faktycznie zawsze będę sama. W nocy płaczę. Modlę się o dobrego chłopaka. Ale efektów nie ma.
15-latka
czasami się wkurzam
Czasami się wkurzam, gdy babcia z mamą mi wmawiają, że trzeba być pokornym, nie buntować się, znosić ciężary. Nie będę nadstawiał drugiego policzka, będę walczył. Nie wierzę, że muzyka młodzieżowa ma nas zły wpływ, nie zauważyłem. Złego wpływu nie widzę też w różnych książkach, za to widzę zło u tych, którzy żadnej książki w ręku nie mieli. Szanuję ludzi o innych poglądach, ale żądam też szacunku dla mojej wiary. Oj, masa moich przemyśleń i wiele krytyki pod adresem wierzących.
Licealista
Reakcja na dokuczanie
Od ponad 5-6 lat dokuczają mi moi koledzy. Mówią coś w stylu " Co się czepiasz?" (ja się nie czepiam, raczej oni), zwalają wiele win na mnie i różne inne rzeczy wymyślają (czepiają się też że jestem ministrantem). Nauczyciele starają się nad tym zapanować, ale nie udaje im się to i chyba niezbyt się tym przejmują. Chciałbym się przenieść do większej szkoły w sąsiedniej miejscowości, bo tam są nasi ministranci. Co prawda nie w moim wieku, tylko starsi i młodsi. Jest tam też większa biblioteka, a ja lubię książki. Jednak mama się nie zgadza, twierdzi, że muszę nad sobą popracować, że nie mam pewności, że tam będzie lepiej.
12-latek
