wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 856 | WYNIKÓW
Marzenia
Od pewnego czasu jestem zakochana w starszym ode mnie chłopaku. Jesteśmy przyjaciółmi. Czy może to być zwykłe zauroczenie, o którym miałabym zapomnieć? Jak pokazać mu, że mi na nim zależy? Że chciałabym, żeby nasza znajomość się rozwinęła? Co zrobić, żeby nie palnąć żadnego głupstwa i swoim uczuciem nie zepsuć naszej relacji? Niedługo wybieramy się ze znajomymi, większą grupą, na krótką wycieczkę. Czy wykorzystać ten czas, na rozmowę o tym wszystkim, na działanie?
17-latka.
Pod obserwacją
W klasie nie mam za dużo kolegów, wszyscy uważają, że się wywyższam, bo zwróciłem koleżance uwagę, że czegoś prostego nie umie, co było w podstawówce. Teraz zazwyczaj jestem sam na korytarzu, z kilkoma kolegami, i koleżankami, a reszta po prostu jest wrogo nastawiona. Jestem religijny, widzą moje koszulki z Jezusem itd. I wytykają mi To. Nie robię sobie z tego nic, ale tym razem już nie mam siły. Po ostatnich grzechach przestałem czuć bliskość na mszy, wpadłem w rutynę chodząc na różaniec, a powinienem przeżywać każdą Eucharystię na nowo. Nie potrafię, nie rozumiem
tego. Do tego dochodzi taka samotność…
Licealista
Szczypta zazdrości
Razem z moją koleżanką mamy wspólną pasję-jazdę konną. Zawsze dobrze się dogadywałyśmy, razem chodziłyśmy na jazdy, rozmawiałyśmy w szkole itd. Ale od kiedy zaczęła jeździć na koniu znajomych swoich rodziców i zaczęła się chwalić, jaki to wspaniały, że wczoraj jeździła na nim w terenie i że ten koń ją lubi, zrobiło mi się... sama nie wiem, jak się poczułam. Trochę zdenerwowało mnie to, że ona jest taka samolubna, że cały czas się chwali.. Zrobiło mi się smutno, bo jeżdżę tylko w weekendy w szkółce. Nie wiem, jak mam się czuć, czy cieszyć się ze szczęścia koleżanki czy dać jej mocno don zrozumienia, że bardzo się chwali i cały czas opowiada to samo.
12-latka
Męczący wielbiciel
Bardzo nachalny kolega czeka na mnie, czy po kościele czy po szkole. To mnie tak strasznie irytuje. Patrzy się na mnie tak jakoś dziwnie. Jak z nim nie gadam, to od razu pyta, czy jestem na niego obrażona. Nie jestem na niego obrażona. Po prostu nie mam ochoty z nim gadać. Nie sprawia mi to żadnej przyjemności. Ale przecież tak mu nie powiem. Odprowadza mnie pod dom, chociaż nie cierpię jak to robi. On traktuje mnie jak swoją dziewczynę. Traktuje mnie jak swoją własność!. Mam go dość! Jest irytujący, wkurzający i psuje wiele moich planów. Ale nie mam pojęcia co z nim robić. Lubiłam go, a teraz nie cierpię go i wszystkiego co z nim związane!
Gimnazjalistka, lat 15
Wszystko stracone?
W gimnazjum poznałam fajnego chłopaka, jest miły, zabawny, przystojny i wszyscy go lubią. Na samym początku wszyscy nasi znajomi twierdzili , że musimy być razem, że on mnie kocha itd. Czasem też powiedział mi coś miłego itp. A teraz on ma pełno koleżanek, z którymi chodził do podstawówki i czasem mnie jakby nie zauważa, powie coś niemiłego. Kiedyś myślałam, że to ten jedyny, ale nie zapytał mnie o numer telefonu ani ja nie mam jego (a do prawie wszystkich innych dziewczyn ma), nie pisze do mnie na fb ani nigdzie indziej ( a z wszystkimi innymi tak) , nie umówił się ze mną nigdzie. Podobno do wszystkich dziewczyn pisze , że są ładne i chce każdą zdobyć. Nie wiem co mam zrobić.
13-latka
Wirtualny kontakt
Przyjaźnię się z koleżanką z 6-klasy, dużo ze sobą piszemy, żartujemy itd. ale nic nie rozmawiamy (w sensie ustnie). Ona jest starsza ode mnie o rok, ładna i znana. Znamy się od 6 lat, bardzo dobrze nam się pisze, ale czuję, że czuję do niej coś więcej. Nie wiem czy to zauroczenie(jeśli tak to dość długie), czy nie, a nie chcę myśleć, że mógłbym stracić taką ,,koleżankę".
5-klasista
Trudna decyzja
Na rekolekcjach poznałem dwie dziewczyny - siostry - jedna w moim wieku, druga ok. 2 lata starsza. Zaprzyjaźniłem się z tą starszą, ciągle się do siebie uśmiechaliśmy, wygłupialiśmy się, rozmawialiśmy itd. Kiedy rekolekcje się skończyły, myślałem o utrzymaniu kontaktu. Jednak pierwsze co zrobiłem to próbowałem umówić się z młodszą ( bo była ładniejsza i bardziej odpowiednia wiekiem). Potem zdałem sobie sprawę, że popełniłem błąd. Na szczęście młodsza z sióstr mi odmówiła. Tylko teraz za bardzo nie wiem co zrobić, tym bardziej, że bardzo mi jej brakuje, a czuję się jakbym zdradził jej przyjaźń. Inaczej mówiąc nie wiem, czy machnąć na to ręką i iść dalej, czy próbować coś z tym zrobić, a jeśli tak to co.
16-latek
