wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 5760 | WYNIKÓW
Co jest między nami?
Znamy się od lat, zawsze się lubiliśmy. W ostatnim roku wszędzie chodziliśmy razem, rozmowy bez końca, dużo śmiechu, ale też poważnych rozmów. Znajomi uważają nas za parę. Ale oficjalnie nią nie jesteśmy. Jakoś się obawiam, że pewnego dnia on o to zapyta, a ja nie znam odpowiedzi. Wydaje mi się, że jest idealnym przyjacielem, ale czy kimś więcej? Nie wiem.
Licealistka
Nie znoszę upałów
Nie znoszę lata! Upały to dla mnie makabra. Jestem rozdrażniona, na nic nie mam siły. Tymczasem mama mnie dodatkowo dołuje i stresuje, ciągle się czepia, każe coś robić, a ja nie mam siły. Już prawie nie wychodzę z domu, nie spotykam się z nikim, bo mi się nie chce. Marzę, by lato się wreszcie skończyło.
Gimnazjalistka
Dlaczego przestał pisać?
Niedawno na urodzinach koleżanki poznałam pewnego chłopaka. Napisał do mnie, świetnie się nam rozmawiało, chociaż były to tylko miłe koleżeńskie rozmowy. Żadnych wyznań nie było, ale ja i tak się zauroczyłam. Od jakiegoś czasu przestał pisać. Wiem, że jest w domu, widziałam go z daleka. Bardzo mi smutno i przykro i nie wiem, czy jeszcze go pytać co się dzieje, skoro dwa razy napisałam, a on milczy?
14-latka
Powrót z oazy
Niezbyt chętnie wyjechałam na oazę. Wiele osób mnie namawiało, ale ja nie byłam do tego przekonana. A teraz nie mogę dojść do siebie po wszystkim, co tam przeżyłam. Słyszałam wiele entuzjastycznych relacji, ale nie podejrzewałam, że poznam tylu tak wspaniałych ludzi, że przeżyję tyle pięknych chwil. Po powrocie nie potrafię dojść do siebie i bardzo tęsknię do ludzi, do atmosfery, do wszystkiego. Łzy same lecą.
Oazowiczka
Męcząca maska
To był mój pierwszy chłopak, przylgnęłam do niego całym sercem. No i byłam ślepa, więc nie widziałam, że coraz bardziej się ode mnie oddala, że nie chce częstych kontaktów. Zawsze go sobie w duszy tłumaczyłam. No i nagle trach, on ma nową dziewczynę, cudownie się podobno dogadują. To był dla mnie szok, po którym nie potrafię się pozbierać. Najgorsze, że ciągle go i ich widuję, a od września będzie jeszcze gorzej, gdyż uczymy się w jednej szkole. Staram się jak mogę, maskuję uczucia, kpię, śmieję się, wychodzę z domu, spotykam się z koleżankami. Czuję, że ona mnie obserwuje. A ja nie chcę go już zdobywać, tylko po prostu nie potrafię z dnia na dzień wyrzucić go z serca. Nikt nie wie jak się męczę, bo potrafię się nieźle maskować.
Licealistka
