wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 761 | WYNIKÓW
Nieustanna krytyka
Czy można kogoś kochać i jednocześnie nienawidzić? Chyba można, skoro tak czuję do mojej mamy. Jestem bardziej podobna do taty, a że oni często się kłócą, to ja się w sumie nie dziwię. I dałoby się to wszystko znieść, gdyby nie to, że moja mama ma te cechy, których ja nienawidzę. Cały czas ocenia ludzi, których nie zna, potępia wszystko, co robię. Kiedy chcę się zaangażować w coś co lubię, co mnie ciekawi, ona zamiast mnie wspierać to tylko wmawia mi że to głupota i że mi się nie uda. Szybko krzyczy, a kiedy się z nią nie zgadzam, to się obraża. Gdy wreszcie milczę, to też źle. Ciągle słyszę: „nie dyskutuj, nie pyskuj”. Marzy mi się, by chociaż raz mnie wsparła.
Smutna 13-latka
Wszystko na mnie
Wszystko, co komuś się nie uda, jest na mnie. Ktoś w mojej rodzinie nie dokręci czegoś, czy coś się stanie, to niby moją wina. Gdy wróciłam z kolonii, to mój brat twierdzi, że żałuje, że przyjechałam. Słyszę czasami jak brat i mama rozmawiają o tym, że jestem zła i niedobra. Mam ochotę czasami uciec i nie słuchać tego. Wiele razy mówiłam moim rodzicom, że się źle z tym czuję, ale oni się ze mnie śmiali. Gdy się źle czuję, to muszę iść do szkoły, bo uważają że kłamię. Nie wiem, co ja takiego mam, że jestem gorsza.
13-latka
Duszno w rodzinie
Duszę się w mojej rodzinie. Mama od śmierci babci czyli od dwóch lat nie potrafi się pozbierać. Zrobiła się chorobliwie religijna, nie da się wytrzymać. Do tego ma urlop, a tata też wcześniej wraca. Kiedyś mocno pił, mój żal został. Mamy zupełnie różne poglądy. Nienawidzę biedy, która u mnie w domu panuje. Chciałabym iść do domu dziecka albo umrzeć.
14-latka
