wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 74 | WYNIKÓW
Patron chodzi zawsze ze mną. Tam gdzie ja, tam on. Przez życie do Życia
Łatwo się domyślić, kto jest moim patronem. Oczywiście, archanioł Gabriel. Mieć takiego patrona to zaszczyt wielki, wiem i bardzo dziękuję za to moim rodzicom. Choć pamiętam, że szukałam świętej Gabrieli. Nie znalazłam. Dopiero jakiś czas temu dowiedziałam się, że są trzy. Wprawdzie nie święte, a błogosławione, ale są. Może jest ich więcej, nie wiem.
Zapis cudu
Jedna z tych zakonnic na obrazie jest córką malarza, a druga jej matką. No nie, spokojnie, matką przełożoną. Domyślacie się pewnie, że przełożona to ta starsza, klęcząca. Słusznie. Nazywa się Agnès Arnauld i jest przeoryszą klasztoru cysterek w Port Royal. Z kolei ta młodsza to siostra Katarzyna de Champaigne. Dlaczego ona siedzi?
Chodź z Józefem
Gdy zaczynają się schody, zawołaj świętego Józefa. Było to dość dawno temu. Na południu Stanów Zjednoczonych w Nowym Meksyku w mieście Santa Fe mieszkały siostry loretanki. Zakonnice chciały zbudować kaplicę, ale miały kłopot, bo zmarł architekt, a brakowało jeszcze schodów. A bez nich ani rusz. Nie dość tego, nikt nie miał pomysłu, jak schody zaprojektować, bo kaplica była bardzo mała. Siostry przystawiały drabinę, ale jak się domyślacie, nie było to zbyt łatwe, ani bezpieczne.
Misjonarka Maksia
Dzieci w różnym wieku: Amelka, Antosia, dwie Magdy, Ola, Martynka, Marysia, dwie Julki, Hanah, Krzysiek, Alek, Wojtek, Kajetan, Kacper poznały historię zmarłej w tym roku misjonarki z Boliwii.
Na rysunkach dzieci pokazały jej trudną pracę w wysokich Andach. Niektórzy - już po śmierci zakonnicy- napisali liściki. Do nieba
