wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 683 | WYNIKÓW
Kilka myśli o chłopakach
Natchnęła mnie dzisiejsza Pani odpowiedź na problemy z chłopakami. I powiem, że się nie zgadzam z Panią. Chłopcy wcale nie dorastają w liceum. Nawet jeśli, to są to bardzo rzadkie przypadki. Pokażę to na własnym przykładzie. Wiadomo, po gimnazjum, kiedy marzyłam, że w liceum będzie inaczej, miałam też nadzieję, że z chłopakami będzie inaczej. Ale jak to zwykle bywa, oczekuje się na coś, a u Góry i tak postanawiają inaczej. Z pewnością w perspektywie lepiej dla nas!
Licealistka
Po powrocie z kolonii
„Najgorsze były wieczory, gdy już gaszono światło, a ja nie mogłam zasnąć i byłam jedną wielką tęsknotą. Płakałam w poduszkę dopóki nie zauważyłam, że koleżanki robią dokładnie to samo. Zaczęłam się śmiać, bo w każdego łóżka dobiegało wycieranie nosa. Po chwili śmiałyśmy się wszystkie i odtąd nasze wieczory były fantastyczne. Taka Marysia potrafiła kapitalnie opowiadać o swoim młodszym rodzeństwie, Kinga streszczała przeczytane książki, a Patrycja opowiadała o swoich zwierzętach. Byłyśmy rano niewyspane, ale wreszcie radosne, wyluzowane, oczekujące wieczorów.”
Przebaczanie pod warunkiem?
Mam problem z ludźmi. Niby chcę iść na psychologię, a upadam przy zwykłych kontaktach z rówieśnikami. Zawsze dążę do zgody, a sytuacje konfliktowe bardzo przeżywam. Zawsze dążę do zgody, biorę na siebie większą część winy, byleby wszystko było już dobrze. Ale mam problem z przebaczeniem, oczekuję przeprosin. Zauważyłam, że dążę do perfekcjonizmu, że chcę być lubiana, podziwiana itd. Chciałabym ze wszystkimi żyć w zgodzie, ale wiem, że to niemożliwe. Dlaczego tak emocjonalnie reaguję na kłótnie?
Gimnazjalistka
Poparcie dla Innej
Tak sobie czytam listy nadsyłane do pani przez różnych ludzi i ostatnio natrafiłem na list, w którym jakaś nastolatka smuci się że jest "Inna" "Gorsza", bo nie zna się na modzie, nie biega jak kot z pęcherzem do sklepów etc. Myślę, że powinna być dumna z tego że jest Inna, bo być Innym to radość. To, że ludzie nas (Innych) nie rozumieją to ich strata. Nie musimy robić tego, czego społeczeństwo od nas oczekuje, ślepo podążać za "Autorytetami". Każdy ma a przynajmniej powinien mieć swoje zasady i kodeks wedle których będzie postępował...
Podejrzane milczenie
Mój kolega się na mnie obraził, a ja nie wiem dlaczego. Nie odzywa się do mnie, cały czas mnie ignoruje. Nic mu nie zrobiłam, nie powiedziałam nic takiego, o co mu może chodzić? Jak coś ode mnie chce, to mówi mi to albo jego kolega, albo pisze mi to na kartce. Nie oczekuję, żeby mnie uwielbiał czy coś, ale dobrze się dogadywaliśmy. Nie lubię być z kimś pokłócona. Nie dawno też się do mnie nie odzywał, ale to było tylko pół dnia i przyznał, że nie było przyczyny.
Szóstoklasistka.
Najnowsze w serwisie
- W wigilijny wieczór rozpocznie się Rok Święty
- Boże Narodzenie na mapie
- Gdyby Matka Boża powiedziała "nie"
- 19 stycznia II Niedziela zwykła
- 19 stycznia II Niedziela zwykła
- 12 stycznia Święto Chrztu Pańskiego
- 12 stycznia Święto Chrztu Pańskiego
- 5 stycznia II Niedziela po Narodzeniu Pańskim
- 5 stycznia II Niedziela po Narodzeniu Pańskim
- 29 grudnia Święto Świętej Rodziny – Jezusa, Maryi i Józefa
Najpopularniejsze
- W wigilijny wieczór rozpocznie się Rok Święty
- Boże Narodzenie na mapie
- Jestem gotowy na przyjście Pana
- Książka "O Katarzynie i Cudownym Medaliku"
- Zapraszamy do lektury świątecznego numeru
- Wielka góralska rodzina
- Świąteczna akcja "TAKnieWIELE"
- Święty od prezentów
- Sandomierz miasto położone na 7 wzgórzach
- Bombowa wiadomość
