wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 4758 | WYNIKÓW
Ojciec alkoholik
Ojciec pije coraz bardziej, za nic nie czuje się odpowiedzialny. Mama to wielka bohaterka, ale wszystko kręci się wokół ojca, ona przejęła wszelkie obowiązki i tylko mu ustępuje, nie chce odejść, ma jakieś złudne nadzieje. Ja już dłużej nie wytrzymam, nie wyobrażam sobie szkoły średniej i pobytu w pijackim domu.
Gimnazjalistka
Wziąć się do pracy
w gimnazjum wiele zawaliłam. Dostałam się jednak do dobrego liceum. Niestety, nie radzę sobie, mam braki. Masę czasu zabierają dojazdy. A potem komputer i rozmowy z ludźmi. To tylko wirtualni znajomi, ale jestem od nich uzależniona, odsunęłam się od rówieśników. Chyba wrócę do uników, bo nauka i tak leży....
Licealistka
Refleksje animatorki
Mnóstwo negatywnych myśli przeszło mi przez głowę przed rozpoczęciem rekolekcji: ,,nie dasz rady, głupia jesteś, że pchasz się do takiej roli, nie nadajesz się na animatorkę, jesteś za mało kontaktowa, nie dajesz dobrego przykładu" itp. Ja natomiast dobrze wiedziałam, że Pan Bóg tego ode mnie chce, że mnie wzywa do takiej roli, że to moje niełatwe zadanie. Pierwszego dnia liczne obawy nadal siedziały mocno w mojej głowie. ,,co Ty tu robisz w ogóle? Przecież Ty jesteś typem za spokojnego i za cichego człowieka. Nie umiesz zwracać innym uwagi i przewodniczyć grupie.". Jednak gdzieś w sercu słyszałam, że to dobrze, iż mam takie obawy - że nie czuję się godna swojego zadania. Dziewczyny z mojej grupy z każdym dniem lubiłam coraz więcej. Każde nasze spotkanie było okazją do ubogacania się nawzajem.
Nieustanna krytyka
Czy można kogoś kochać i jednocześnie nienawidzić? Chyba można, skoro tak czuję do mojej mamy. Jestem bardziej podobna do taty, a że oni często się kłócą, to ja się w sumie nie dziwię. I dałoby się to wszystko znieść, gdyby nie to, że moja mama ma te cechy, których ja nienawidzę. Cały czas ocenia ludzi, których nie zna, potępia wszystko, co robię. Kiedy chcę się zaangażować w coś co lubię, co mnie ciekawi, ona zamiast mnie wspierać to tylko wmawia mi że to głupota i że mi się nie uda. Szybko krzyczy, a kiedy się z nią nie zgadzam, to się obraża. Gdy wreszcie milczę, to też źle. Ciągle słyszę: „nie dyskutuj, nie pyskuj”. Marzy mi się, by chociaż raz mnie wsparła.
Smutna 13-latka
