wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1089 | WYNIKÓW
Rozwalone lekcje
W mojej klasie jest grupka dziewczyn, które są w stanie rozwalić każdą lekcję. W tym roku przechodzą same siebie. Nieustające rozmowy, chamskie i wulgarne odzywki, śpiewy na lekcjach, krzyczenie na nauczycieli oraz np. podrzucanie kartek z wulgarnymi napisami i rysunkami nauczycielom. Jestem osobą wierzącą, mającą swoje zdanie i zasady, co dodatkowo je drażni. Nasza wychowawczyni nie bardzo się nami interesuje, a nauczyciele nie reagują albo nie mają na to siły. Żadna ilość uwag nie robi na dziewczynach większego wrażenia. Jak mam reagować na ich zachowanie i zaczepki? Mam dość chodzenia do szkoły, nie cierpię swojej klasy. Codziennie wychodzę ze szkoły bardzo zmęczona.
15-latka
Myśl dobrze o sobie
Często siedzę przy komputerze i załamuję się, gdy widzę, jak mniej atrakcyjne i mniej mądre osoby mają masę znajomych i tak ciekawie spędzają czas. Niby nikt mnie nie odrzuca, ale mogłoby być lepiej. Nie mam i nie miałam chłopaka w przeciwieństwie do koleżanek, którym daleko do ideału. Mam dobre oceny, lecz są lepiej się uczący. Nie narzekam na brak urody, ale są ładniejsze. Ale jeśli chodzi o sprawy towarzyskie, to jestem chyba na szarym końcu. Muszę być beznadziejnie nudna, skoro nikt mnie nie zaprasza na wyjścia, skoro się wszyscy bawią, ale beze mnie. Przez to już nie bardzo potrafię rozmawiać z rówieśnikami, bo mam wrażenie, że moje zdanie i tak się nie liczy, moja opinia nie ma znaczenia….
Licealistka
Zamknięty krąg nauki
Jestem bardzo dobrą uczennicą, przez wielu nauczycieli stawiana za wzór. Rodzice są dumni. Zawsze nauka była dla mnie ważna i nadal jest, ale ostatnio mam wrażenie, że poświęcając jej dużo czasu tracę coś ważniejszego. Mam kilku przyjaciół, ale boli mnie, że ludzie widzą we mnie tylko kujona. Nie mogą podejść i porozmawiać tak zwyczajnie. Robią to tylko wtedy, gdy trzeba coś spisać, pójść do nauczyciela. Często się uśmiecham, staram się być miła dla innych. Początkowo chciałam im udowodnić, że ja też jestem wartościową osobą, że ze mną też można porozmawiać na różne tematy, nie tylko o szkole. Ale przestałam, moje starania nic nie dawały. Z zazdrością patrzę na koleżanki i kolegów, którzy opowiadają o tym co ciekawego robili, gdzie byli itd. Mam mało czasu na zainteresowania, spotkania z innymi. O miłości nie wspominając.
17-latka
Jeszcze o nieklejących się rozmowach
Ostatnio na stronie pojawił się list nastolatki, na temat "klejenia się" rozmów. Zgadzam się z Panią, że nic na siłę. Ale mam pytanie, czy jeżeli wygląda to tak, że raz rozmawia się z chłopakiem dobrze, a czasami właśnie tak się nie klei i nie ma tematów, to radzi Pani, żeby postąpić tak samo, czy próbować jakoś jednak "poskładać" te rozmowy? Starać się coś wymyślić itp. Poza tym, też myślę, ze dziewczyna nie powinna wychodzić z inicjatywą, ale czasami rozumiem, że jest to trudne. A jak Pani się na to zapatruje?
Gimnazjalistka
Nic nie rób
Przyjaźnię się z chłopakiem, który od pewnego czasu daje wyraźne sygnały, że zależy mu na czymś więcej. To bardzo wartościowy chłopak, świetnie się rozumiemy, spędzamy razem sporo czasu. Powiedział, że będzie na mnie czekał tak długo, aż go pokocham. Bo ja nie jestem w nim zakochana. Nie wiem, co mam robić? Udawać, że też się w nim zakochałam?
15-latka
