wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2695 | WYNIKÓW
SPOSÓB NA SENSOWNE ŻYCIE
Nie widzę sensu życia. Myślę o samobójstwie, ale nie chcę martwić rodziców. Straciłam przyjaciółkę, która wstąpiła do harcerstwa i teraz ma swoje sprawy. Zamykam się w pokoju, słucham bardzo głośno muzyki, kłócę się z mamą. Uczę się dobrze, jestem katoliczką, wierzę w Boga, ale ostatnio jest mi coraz gorzej.
15-latka
Serdeczność i uroda nie wystarczają
Mama twierdzi, że jestem ładna i zgrabna. Ale fakty są takie, że dotąd żaden chłopak nie zwrócił na mnie uwagi. A inne koleżanki mają za sobą tyle zauroczeń. Nie wiem, co robię źle. Bardzo się staram być pomocna, serdeczna, ale nawet z koleżankami mam problemy. Brakuje mi przyjaciółki, a jestem już w trzeciej z kolei szkole.
Gimnazjalistka, kl. III
Coraz lepiej
Po miesiącu w gimnazjum stwierdziłam, że koleżanka, którą poznałam na początku jest trochę niestała i chodzi od jednej do drugiej. Za to z tą trzecią świetnie się dogaduję. Doszła jeszcze czwarta koleżanka, która na początku roku do nikogo się nie odzywała. Jesteśmy otwarte na inne. Zdarzają się lepsze i gorsze dni, ale na ogół jest dobrze. Ciężko mi jeszcze trochę z samooceną, bo zaczęłam się bardziej akceptować, ale wystarczy że np. ktoś mnie zignoruje i już zaczynam się zastanawiać, co źle powiedziałam i mam (chyba niesłuszne) wrażenie, że inni mnie źle odbierają. Miesza mi się też pewność siebie z zarozumialstwem. Ale ogólnie jest dosyć dobrze.
Gimnazjalistka, 13-latka
Zaprzyjaźnić się, ale jak?
Miałam prawie 13 lat, kiedy zakochałam się w moim koledze z podstawówki, ale poszliśmy do różnych gimnazjów. Jednak gdy spotykaliśmy się przypadkowo, zawsze miło się gadało. Kilka razy zapraszałam go do siebie do domu, żeby go lepiej poznać, zaprzyjaźnić się, bo wiem, że same krótkie pogawędki nie sprawią, że się we mnie zakocha, a poza tym zanim się zacznie z kimś ''chodzić", to najpierw dobrze jest się z nim zaprzyjaźnić. Niestety, nigdy nie mógł, a sam mnie nie zaprosił, zresztą, ma trudną sytuacje rodzinną. Co mogę zrobić, aby nasza relacja mogła się trochę rozwinąć? Dalej próbować go do siebie zaprosić? Porozmawiać z nim na ten temat
14-latka.
Czy to ma sens?
Z tym chłopakiem jestem oficjalnie od 2 tygodni ale już wcześniej „kręciliśmy” ze sobą. Poznaliśmy się teraz w liceum. Jest to chłopak jakiego sobie wymodliłam, bo chciałam, żeby nie śmiał się z tego, że jestem katoliczka itp. On też jest katolikiem, chodzi do kościoła (juz raz z nim byłam na mszy i na różańcu ) i ma pewne zasady(?). Zszokowało mnie to, bo jest z towarzystwa tych, co dużo piją i imprezują. Ale rodzice i tak są niechętni, nie zgadzają się na nasze spotkania. Ten związek nie będzie miał sensu jeśli moi rodzice będą tak nastawieni do niego. Nawet nasz ksiądz próbował z nimi rozmawiać, ale rodzice wiedzą swoje.
15-latka
