wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 168 | WYNIKÓW
Nie wiem, czeo chcę
Nie wiem czego chcę. Czasami chcę być taka jak inni, ale zdarzają się momenty, kiedy próbuję znaleźć swój własny styl. Jest to jednak bardzo trudne do zaakceptowania. Czasem robi mi się smutno i zazdroszczę koleżankom różnych drogich rzeczy, ale czasami w duchu nie mogę uwierzyć, że tak naprawdę większość dziewczyn wygląda tak samo. Te same buty, bo wszyscy je noszą. Z drugiej strony na początku roku szkolnego zakupiłam w promocji coś drogiego i modnego, no i nie żałuję. Już prawie wakacje, a to w dobrym stanie. Lecz inne rzeczy stają się przebojem sezonu i już sama nie wiem, co robić.
Gimnazjalistka
Klasowe afery
Ostatnio razem z przyjaciółką zauważyłyśmy, że nie umiemy dogadać się z innymi dziewczynami. Są takie żałosne. O wszystko się czepiają, komplikują i zanudzają. Na początku roku szkolnego zaczęli dokuczać nam koledzy z klasy. Byłyśmy złe do czasu, gdy zaczęły się problemy z dziewczynami. Teraz zauważyłyśmy, że oni są nawet fajni. Zaczęłyśmy spędzać z nimi czas, dziewczyny wymyśliły sobie znikąd, że się w nich podkochujemy, przez co sytuacja jest troszkę napięta. Co robić?
Nastolatki
Czy tylko straszą?
W tym roku szkolnym, doszedł do mojej klasy pewien chłopak. Z początku denerwowało mnie, że się przechwala i wszędzie musi być pierwszy. Teraz nawet go polubiłam. Jednak mało kto w klasie go lubi. Dowiedziałam się, że
chłopcy z mojej klasy chcą do niego podejść i porządnie go zbić. Powiedziałam to koleżance, ale ona nawet się tym nie przejęła. Ponieważ ta wiadomość nie jest to pewna, więc na razie nie robię nic.
Piątoklasistka
By nie stracić kumpli
W ostatnim czasie nawiązałem dość dobry kontakt z koleżanką z klasy, z którą od początku mi się nie udawało. Właściwie, to polubiłem również jej przyjaciółkę. Problem polega na tym, że bardzo chciałbym się z nimi zaprzyjaźnić i wygląda na to, że one ze mną też, ale moi kumple, raczej nie są z tego powodu zadowoleni. Nie chodzi o jakąś zazdrość z ich strony, lecz nie lubią nawiązywać bliższych kontaktów z dziewczynami i m. in. dlatego nie chodzą nigdy na szkolne dyskoteki. Nie bardzo wiem co zrobić w tej sytuacji. Chcę zyskać przyjaźń moich koleżanek, z którymi rozmawiam coraz częściej, ale też nie chcę stracić przyjaźni moich kumpli.
Gimnazjalista
Dlaczego przestał pisać?
Niedawno na urodzinach koleżanki poznałam pewnego chłopaka. Napisał do mnie, świetnie się nam rozmawiało, chociaż były to tylko miłe koleżeńskie rozmowy. Żadnych wyznań nie było, ale ja i tak się zauroczyłam. Od jakiegoś czasu przestał pisać. Wiem, że jest w domu, widziałam go z daleka. Bardzo mi smutno i przykro i nie wiem, czy jeszcze go pytać co się dzieje, skoro dwa razy napisałam, a on milczy?
14-latka
Skrywane uczucia
Na początku roku szkolnego podobał mi się kolega z klasy, z wzajemnością. Niestety, mimo że chciał coś z tym zrobić, to brakowało mu odwagi, bo jest strasznie nieśmiały. Później jego uczucie chyba wygasło, ale nadal mnie bardzo lubił. Teraz się z nim oficjalnie przyjaźnię, często ze sobą gadamy i wracamy ze szkoły. Ale zdałam też sobie sprawę, jak bardzo go kocham. Kiedy podobała mu się nasza koleżanka z klasy (niestety bez wzajemności), pomagałam mu zwalczyć tą nieśmiałość i ją do niego przekonać. Chciałam, by był szczęśliwy, i nadal tego chcę. Tylko nie wiem, co zrobić. Próbowałam jak dotąd przez 6 miesięcy o nim zapomnieć, bez skutku. Teraz, gdy się przyjaźnimy, łatwiej mi to znieść, to mi wystarczy. Ale nie chcę ukrywać swoich uczuć. Planowałam ostatniego dnia szkoły powiedzieć mu co czuję, ale nie wiem, czy to dobry pomysł, bo ryzykowałabym zniszczenie przyjaźni. Nie wiem co robić, i proszę bardzo Panią o pomoc.
15-latka
Trzeba się odważyć...
Od jak dawna sięgam pamięcią znałem pewną dziewczynę. Wychowaliśmy się na jednym podw órku. Nie wyobrażaliśmy sobie choćby jednego dnia bez wspólnej zabawy. Śmiało mogę stwierdzić, że ten okres, tj. w wieku 4-7/8 lat był najpiękniejszy w ciągu całego mojego krótkiego życia. Następnie udaliśmy się do innych do innych szkół podstawowych. Mniej więcej od tego właśnie czasu zaczął pojawiać się między nami taki znikomy murek, który z każdym kolejnym rokiem rósł . Jednak wtedy nie zdawałem sobie z tego sprawy, a następnie było mi to strasznie obojętne. Uczyliśmy się w jednym gimnazjum, ale w różnych klasach. Traktowaliśmy się jakbyśmy się nigdy nie znali. Po dwóch latach zaczęło mi to bardzo przeszkadzać i próbowałem nawiązać kontakt i zniszczyć mur. Coraz bardziej Jej potrzebuję, ale coraz dalej mi do Niej. Mam napady agresji lub smutku. Dwa razy udało nam się stać w jednej grupie i wtedy normalnie rozmawialiśmy, ale gdy raz zostaliśmy sami na przystanku- milczałem.
16-latek
Najnowsze w serwisie
- W wigilijny wieczór rozpocznie się Rok Święty
- Boże Narodzenie na mapie
- Gdyby Matka Boża powiedziała "nie"
- 19 stycznia II Niedziela zwykła
- 19 stycznia II Niedziela zwykła
- 12 stycznia Święto Chrztu Pańskiego
- 12 stycznia Święto Chrztu Pańskiego
- 5 stycznia II Niedziela po Narodzeniu Pańskim
- 5 stycznia II Niedziela po Narodzeniu Pańskim
- 29 grudnia Święto Świętej Rodziny – Jezusa, Maryi i Józefa
Najpopularniejsze
- W wigilijny wieczór rozpocznie się Rok Święty
- Boże Narodzenie na mapie
- Jestem gotowy na przyjście Pana
- Książka "O Katarzynie i Cudownym Medaliku"
- Zapraszamy do lektury świątecznego numeru
- Świąteczna akcja "TAKnieWIELE"
- Święty od prezentów
- Wielka góralska rodzina
- Bombowa wiadomość
- 1 grudnia I Niedziela Adwentu
