wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2210 | WYNIKÓW
Odrzucona
Zakochałam się w koledze. Świetny charakter, do tego przystojny, dobrze wychowany, mądry. Ostrożnie i bardzo delikatnie z pomocą przyjaciółki sprawdziłam, czy mam szansę. Powiedział wyraźnie, że nic z tego. Jasno i prosto. Nie potrafię sobie teraz znaleźć miejsca, nie wiem, czy próbować jeszcze raz i jak żyć po tej porażce.
Nastolatka
Najlepiej się wycofac
Zakochaliśmy się w sobie, spotkania są cudowne, tyle mamy sobie do powiedzenia. No i niestety, pewnego razu nie wyhamowaliśmy w czułości. Stało się to raz, potem drugi. Wcale się z tym dobrze nie czuję. Obawiam się, że za jakiś czas znużymy się sobą. Nie wiem, czy da się teraz wrócić do dawnych relacji, do tej tęsknoty za bliskością. Chcę być znowu młodą i zakochaną dziewczyną. Teraz czuję się dziwnie i raczej źle…
Licealistka
Niepokoje gimnazjalistki
Jestem w gimnazjum i mam straszny problem ze stresem. Codziennie rano, gdy wstaję i wiem, że muszę iść do szkoły od razu jestem spięta. Uczę się
dobrze i mam fantastyczny kontakt z rówieśnikami, nauczyciele bardzo mi odpowiadają, lecz gdy nauczyciel prosi, żebym podeszła do tablicy lub coś
powiedziała, to mam ochotę zapaść się pod ziemię. Problem leży po prostu w mojej głowie... nie wiem jak sobie z tym poradzić. Druga sprawa to oczywiście chłopak. Wiem, że to może wydać się infantylne i już nudne, ale podoba mi się bardzo jeden taki. I cenię Go pod każdym względem. Na początku wydawało mi się, że On też jest mną zainteresowany, ale teraz zaczynam mieć co do tego wątpliwości. Ostatnio "przypadkowo" Go widziałam i nagle zwolnił kroku i zaczął uśmiechać się i śmiać do kolegi. Moim zdaniem to było pozytywne, ale nie jestem pewna. A poza tym jest kilka lat starszy. Strasznie mi zależy i nie mogę sobie wybić z głowy, jak na mnie patrzył- tego szczerego wzroku i tego uczucia spokoju i bezpieczeństwa kiedy przy mnie stoi i kiedy się uśmiecha. Co mi Pani radzi w tej kwestii?
Gimnazjalistka
Poparcie dla Innej
Tak sobie czytam listy nadsyłane do pani przez różnych ludzi i ostatnio natrafiłem na list, w którym jakaś nastolatka smuci się że jest "Inna" "Gorsza", bo nie zna się na modzie, nie biega jak kot z pęcherzem do sklepów etc. Myślę, że powinna być dumna z tego że jest Inna, bo być Innym to radość. To, że ludzie nas (Innych) nie rozumieją to ich strata. Nie musimy robić tego, czego społeczeństwo od nas oczekuje, ślepo podążać za "Autorytetami". Każdy ma a przynajmniej powinien mieć swoje zasady i kodeks wedle których będzie postępował...
