wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 497 | WYNIKÓW
Jak zyskać pewność siebie?
Jestem bardzo nieśmiała, tzn. jak już kogoś poznam to jestem rozgadana, ale jeśli kogoś nie znam, a na dodatek mi na kimś zależy to nie potrafię zagadać. Ostatnio w klasie był chłopak, który mi się bardzo podobał, ale z nim też nie potrafiłam rozmawiać, tylko czasami przez Internet, ale to też raczej na tematy szkolne. Teraz okazało się, że odszedł ze szkoły. Co mam zrobić , żeby zyskać więcej pewności siebie i aby ta sytuacja już się mi nie przytrafiła?
Gimnazjalistka
Tydzień na opamiętanie
Podejrzewam, że przyjaciółka ma depresję. Powodem są pewnie wielkie problemy rodzinne, w tym rozwód rodziców, do tego problemy z odżywianiem, samoakceptacją, cięcie i ostrzeżenia do nas, przyjaciółek, że może zrobić coś najgorszego. Wtedy zagroziłyśmy, że poinformujemy jej mamę. Nie chce iść do psychologa, chociaż inna dziewczyna z klasy była za naszą namową bardzo jej to pomogło. .
Gimnazjalistka
Apel do rówieśników
Naprawdę warto spróbować zmienić relację z rodzicem, bez względu na to, jaki jest problem. Jeśli to się nie uda, to chociaż nie traktować go źle, nie robić tego co ja robiłam. Bo kiedy przyjdzie moment, że nie będzie już odwrotu i nie będzie można przeprosić, a pojawią się wyrzuty sumienia, które nie są łatwe to pozbycia.
Jedyne wyjście
Odkąd pamiętam, moi rodzice nie żyli ze sobą w zgodzie. Ja ciągle się bałam, że za chwilę będzie awantura. Wylądowałam w szpitalu, w którym poczułam się wreszcie bezpiecznie. MNie chciałam wracać do domu, w którym panowała przemoc fizyczna i psychiczna. Nabawiłam się nerwicy natręctw. Myślałam, że jeśli zrobię coś po kilka razy, to rodzice nie będą się kłócić. Mam wrażenie, że Bóg jest przeciwko mnie, że chciał mnie na to skazać w imię zasady, iż "rozwody są złe". Czy to był grzech, jeśli chodziło o moje i mamy dobro?
Pytałam księdza. Odpowiedział, że są takie sytuacje, gdy trzeba odejść, i że jeżeli ma się na względzie drugą osobę, wtedy jest to ofiara i nie grzech.
Skołowana
Wątpliwości
Chodzę co niedzielę do kościoła, przyjmuję komunię, spowiadam się. Jednak zacząłem myśleć, jak bardzo jestem inny przez wiarę, powinna być moją dumą, a nie jest. Zacząłem wątpić, zadawać sobie pytanie, czy Bóg istnieje, a nawet jeśli tak, to czy rzymsko katolicy mają rację? Czytałem kiedyś, że nawet papież Franciszek miewa silne wątpliwości w wierze, które zmuszają go do szukania głębszych odpowiedzi. Czy zatem jako katolik mogę się zastanawiać, czy Bóg istnieje? W jaki sposób mam być przy tym bezstronny, nie ulec pokusie wygodnego ateizmu? Czy będzie to grzech? A jeśli dojdę do wniosku, że wiara nie jest prawdziwa, mam odejść z kościoła?
Nastolatek
