wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2149 | WYNIKÓW
Zaburzona hamonia
Nie pojechałam jako animatorka na oazę, ale nie czuję się z tym dobrze. Często rozpraszam się na modlitwie, zauważyłam też, że pogorszyły się moje relacje z rodziną, jestem dla wszystkich nieuprzejma i denerwuję się, nawet jak ktoś ma dobre zamiary. Nie umiem panować nad sobą i , choć nie chcę, sama wszystko psuję. Może wynika to z braku odpoczynku, ale postanowiłam odpoczywać tylko w niedzielę, choć i tak to nie zawsze się udaje. Wiem, że to mój wybór, ze uczę się w wakacje (przez pierwszy tydzień
przerabiałam podręcznik do następnej klasy) i prawie nie robię nic poza tym, ale nie potrafię z tego czerpać satysfakcji. Spotykam się z moją nauczycielką, ona wierzy we mnie, ale też stawia wysoko poprzeczkę i podała mi np. co „mogę” przeczytać gdy wyjadę. Mam do siebie pretensje, jak zjem coś czego nie powinnam i wydaje mi się, że ciągle muszę ćwiczyć. Moja rodzina o tym nie wie, a to jest męczące, gdyż raczej nikt nie przejmuje się wagą i nie rozumie po co sobie czegoś odmawiać, więc wszędzie jest pełno niezdrowych przekąsek i jestem nimi częstowana.
Zestresowana nastolatka
Przemyślenia na temat wulgaryzmów
Pomyślałam , że z wulgaryzmami mogłoby być tak jak ze staropolskim językiem. Z czasem mogłyby zniknąć z użycia. Tylko trzeba by było zrobić coś, żeby ludzie uznali je za "obciachowe". Tak jak kiedyś, gdy do miasta przyjechała osoba ze wsi mówiąca gwarą. Starała się jak najszybciej opanować czystą, literacką polszczyznę. Wiem, że używanie tych słów jest wyborem indywidualnym każdego człowieka, ale ludzie naśladują innych, których uważają za swoje ideały. Gdyby było więcej "nieprzeklinających ideałów" np. wśród osób sławnych albo po prostu w naszym środowisku, można by było kiedyś wykorzenić tę modę. Niestety, prawie wszystkie popularne w mojej szkole osoby przeklinają...
Mój papież
Gdy piszę ten krótki list, jestem wzruszona, bo patrzę na materiały video z papieżem Franciszkiem. Już go kocham... Zostałam kupiona. Błogosławieństwo niepełnosprawnego - pięknem to poruszyło mnie najbardziej. Potem błogosławieństwo wiernych po Mszy w jednym z watykańskich kościołów, równie wzruszające. Ujął mnie tym, że jedna pani, jak się okazało, jest w ciąży, a papież pochylił się i uczynił nad jej brzuchem znak krzyża. Czy można otrzymać lepsze błogosławieństwo dla nowego życia? Niesamowite, jak został przyjęty. Jedni całują w rękę, inni po prostu obejmują jak przyjaciela,całują w policzek. Babki, oczywiście, płaczą ze wzruszenia, przynajmniej niektóre, a i mi niedużo brakuje, choć tylko oglądam na youtubie. Ale czy można się nie wzruszyć, widząc tyle ciepła bijącego od jednego człowieka?
