wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 5692 | WYNIKÓW
Moim zdaniem...
Na rekolekcjach adwentowych poznawaliśmy historię pewnej dziewczyny (niestety już nie pamiętam kto to był). Ona bardzo chciała umrzeć za Chrystusa i szybko pójść do Nieba. Miała plan, aby wyjechać w kraje muzułmańskie i wtedy szybko zostałaby stracona za wiarę. Uważam, że takie zachowanie nie jest dobre, i że nie o to w tym chodzi, ale mogłaby Pani się o tym wypowiedzieć?
Dociekliwy
Błędne myślienie
Czy nie uważa Pani, że czasem trzeba odpuścić walkę z grzechem, żeby z nim skończyć? Zauważyłem, że paradoksalnie im więcej człowiek się stara i broni, tym więcej grzeszy. Czy nie warto lepiej czasem odpuścić tzn. zgrzeszyć, nie myśleć o tym jako o czymś zakazanym ? Moim zdaniem, jeśli na grzech nie patrzy sie jak na grzech, to łatwiej jest nam go przezwyciężyć i nie ma pokusy. Jak pani myśli?
Licealista
Niewierząca dziewczyna
Zakochałem się w koleżance z klasy. Nie wiem, czy to miłość. Ale bardzo mi na niej zależy. Marzę, by doprowadzić do jej nawrócenia. Ona nie chodzi do kościoła, szydzi w wiary wyśmiewa moje przekonania. Mimo wszystko nie stać mnie na zerwanie, nie chcę też zadać jej bólu. Bo są przecież też piękne chwile. Ale jej stosunek do wiary coraz bardziej mnie martwi.
Licealista
Duchotwórca
Była noc z 7 na 8 stycznia 1569 roku. W niedużej komnacie warszawskiego zamku odbywała się niesamowita ceremonia. Na środku, ubrany w szatę pokrytą dziwacznymi znakami, stał brodaty mężczyzna. Mamrotał coś pod nosem, wyczyniając rękami niezrozumiałe gesty nad kadzielnicą, z której wydobywał się biały dym. W głębi pokoju siedział król Zygmunt August.
