wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1758 | WYNIKÓW
Odwaga marzeń
Wreszcie szanuję siebie. Jestem życiu wdzięczna za tyle rzeczy! Książki, które kupiłam, a które teraz leżą sobie na półkach i kiedyś stworzą część biblioteczki w moim przyszłym domu! Zaczęłam żyć w zgodzie z sobą, uczę się odmawiać, zachowywać spokój, strzegę jakości moich myśli niczym kierownik zmiany w fabryce części do aparatów fotograficznych! Widziałam ostatnio film o tym, że jeśli czegoś naprawdę się chce, dostanie się to. Zdałam sobie sprawę, że nie miałam odwagi marzyć, że marzyłam, ale moje marzenia urywały się, z obawy przed niespełnieniem, rozczarowaniem. Mam dość takiego podejścia, myśli, które gnębiły mnie tak dotkliwie, a którym ja poddawałam się całkiem bezwolnie.. ! Teraz jasno już wiem, czego chcę w życiu i będę dążyła.
19-latka
Zmęczona marzeniem?
Od zawsze strasznie chciałam mieć tą drugą połówkę, do której mogłabym się przytulić, pogadać , wyżalić. Chodzę do liceum, a popołudniami robię szkołę muzyczną. Myślałam, że jak będę mieć 2 szkoły, to nie będę miała czasu o tym myśleć i jakoś to minie. Niestety, to ciągle powraca. Już jestem zmęczona tym wszystkim. Chłopaka nawet nie szukam, bo wiem, że i tak nie znajdę, bo mojego ideału na tym świecie pewnie nie ma. A nie oczekuję tak wiele, tylko tego by był wierzący i naprawdę praktykujący, uczciwy, po prostu taki chrześcijanin jakich dzisiaj mało. Czy mogę coś z tym zrobić czy po prostu mi to samo przejdzie?
Zmęczona
Marzenia nieśmiałej
Od jakiegoś czasu spotykam chłopaka, którego kiedyś poznałam. Już wtedy zawrócił mi w głowie. Ale jestem bardzo nieśmiała, boję się zagadać, nawet spojrzeć, uśmiechnąć się. Spuszczam głowę, gdy on się zbliża, a potem cierpię. Modlę się, by mnie sobie przypomniał, by Pan Bóg go oświecił. Czuję, że to jest ten jedyny, że tylko on.
Nieśmiała maturzystka
Moje marzenia
Moim marzeniem od dzieciństwa była gimnastyka. Zawsze kochałam taniec i gimnastykę. Ciągle uczyłam się robić gwiazdy i tak dalej. Nawet teraz to moje marzenie, ale rodzice tego nie rozumieją. Mieszkam na wsi i nie mam takich szans jak dzieci w mieście. Rodziców denerwuje to, że w wolnym czasie ćwiczę. Mam żal do siebie, że nie mam takich szans . Próbowałam uczyć się z Internetu, ale to nie to samo.
13-latka
Spełnione marzenia
Parę miesięcy temu pisałam spanikowana, ze nigdy nie znajdę sobie chłopaka, że nigdy nie znajdę kogoś, kto by mnie pokochał. Bałam się, ze czeka mnie życie w samotności. Miałam żal do Boga, ze mimo tego, że widzi, jak bardzo potrzebuję uczuć, jak bardzo chciałabym po prostu należeć do kogoś- bo tylko wtedy czuję się szczęśliwa, mimo tego ze On doskonale o tym wie, z jakiegoś powodu "zsyła mnie na emocjonalne pustkowie", gdzie czuję się tak źle. Próbowałam zając sie hobby, robić coś interesującego- i zajmowało mnie to, ale mimo wszystko nie zdołało zagłuszyć tego, ze bardzo potrzebuję miłości. Potem pojawił się on...
17-latka
