wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 97 | WYNIKÓW
Uczyć się z mamą?
Jeszcze niedawno chodziłam na lekcje tańca, pływałam, grałam w koszykówkę ibyłam szczęśliwa. Ale nauka powoli zaczęła zabierać mi to wszystko. No i mama, która kłóci się ze mną, gdy dostaję dwóję z klasówki. Boli mnie, gdy koleżanka z tańca pyta, dlaczego już nie chodzę. A ja uczę się z mamą na siłę, od niedawna zaczynam się złościć na siebie, nawet płakać, kiedy każe mi się uczyć. Obchodzą ją tylko oceny z matematyki, czyli prawie same jedynki. Nawet nie zwraca uwagi, kiedy dostanę szóstkę z angielskiego czy piątkę z muzyki! Wszystkie moje koleżanki mówią że jestem głupia i dziwna, kiedy odmawiam im wyjścia z nimi na podwórko. Chyba moją jedyną rozrywką są książki które potajemnie czytam godzinami, ale boję się że wkrótce matka i to mi zabierze. Zamiast zachęcania mnie do nauki, mama raczej mnie zniechęca. Kiedy popełnię jakiś błąd, krzyczy na mnie, a ja...boje się. Tracę już wiarę w siebie, nie wiem co mam robić.
Natłok problemów
Nałożyło mi się kilka problemów, w tym sercowe. Opuściłam się znacznie w nauce, nie umiem wytrzymać sama ze sobą, chodzący kłębek nerwów. Zaczęłam się samookaleczać... Wiem że to nie jest rozwiązanie, ale pomaga mi. Nie wiem co robić. Dostałam szlaban od taty za oceny, nie mogę nigdzie wychodzić - mam się uczyć. Przecież każdemu może podwinąć się noga, a 3 to nie jest najgorsza ocena. Jak mam sobie radzić ze złością? Jaki inny sposób na wyładowanie emocji? Co z tatą?
Wykończona
Najpopularniejsze
- Polskie szkoły dla szkół Syrii
- Jak równo silnik gra, jak śmiało śmigło tnie
- Więcej niż prawo
- Jak ma wyglądać nasza relacja z Bogiem?
- Wchodzisz w królestwo Boże
- Czarne Pantery w Braniewie
- Zgrana Stara Wieś
- Roraty z "Małym Gościem"
- Słowa i rysunki
- Patron chodzi zawsze ze mną. Tam gdzie ja, tam on. Przez życie do Życia
