wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 4744 | WYNIKÓW
Przyjaciółka w ciemnej dolinie
Pod koniec gimnazjum miałam ciężki okres, gdy biegałam na imprezy, paliłam, piłam, zawierałam nieciekawe znajomości. Ale to już przeszłość. Jestem wierząca, praktykująca, mam plany i marzenia. Martwię się jednak o przyjaciółkę, która nie widzi nic złego w tym, że żyje ze swoim chłopakiem, ale oboje deklarują się jako wierzący, chodzą na spotkania grupy, ale też ciągle imprezują. Dyskutujemy, ale to jak grochem o ścianę.
Licealistka
Niepokoje gimnazjalistki
Jestem w gimnazjum i mam straszny problem ze stresem. Codziennie rano, gdy wstaję i wiem, że muszę iść do szkoły od razu jestem spięta. Uczę się
dobrze i mam fantastyczny kontakt z rówieśnikami, nauczyciele bardzo mi odpowiadają, lecz gdy nauczyciel prosi, żebym podeszła do tablicy lub coś
powiedziała, to mam ochotę zapaść się pod ziemię. Problem leży po prostu w mojej głowie... nie wiem jak sobie z tym poradzić. Druga sprawa to oczywiście chłopak. Wiem, że to może wydać się infantylne i już nudne, ale podoba mi się bardzo jeden taki. I cenię Go pod każdym względem. Na początku wydawało mi się, że On też jest mną zainteresowany, ale teraz zaczynam mieć co do tego wątpliwości. Ostatnio "przypadkowo" Go widziałam i nagle zwolnił kroku i zaczął uśmiechać się i śmiać do kolegi. Moim zdaniem to było pozytywne, ale nie jestem pewna. A poza tym jest kilka lat starszy. Strasznie mi zależy i nie mogę sobie wybić z głowy, jak na mnie patrzył- tego szczerego wzroku i tego uczucia spokoju i bezpieczeństwa kiedy przy mnie stoi i kiedy się uśmiecha. Co mi Pani radzi w tej kwestii?
Gimnazjalistka
Czy trzeba imponować?
Ostatnio mam potrzebę bycia z kimś. Chciałabym być dla kogoś ważna. Wiem, że nastoletnie związki są dziecinne i może trochę żałosne, ale chciałabym kogoś sobą zainteresować, tylko że za bardzo nie mam czym. Czy jest sens szukać zainteresowania u jakiegoś chłopaka? Jeśli tak, to jak mogę komuś zaimponować?
15-latka
Rusz do przodu
Rozstałam się z chłopakiem. Mam wrażenie, że nie umiem życzyć teraz innym ludziom dobrze. Wszędzie doszukuję się odpowiedzi na pytania: "Dlaczego oni mają lepiej? Dlaczego u mnie nic się nie zmienia? Dlaczego im się udaje? Dlaczego oni są szczęśliwi? Dlaczego on jest szczęśliwy już z inną?” Mam wrażenie, że wciąż nie umiem byłemu chłopakowi wybaczyć i taka jestem na siebie zła, bo przez to mam wrażenie, że stoję w miejscu.
Licealistka
Nieudana Wigilia
Nigdy nie przepadałam za świętami (zwłaszcza za tą ich "rodzinną" otoczką), ale w tym roku to po prostu był koszmar. Nie mogłam znieść obłudy i hipokryzji. Odmówiłam czytania Pisma Świętego, nie podzieliłam się opłatkiem. Przy wieczerzy nikt z nikim nie rozmawiał. Pasterkę przesiedziałam drętwo, nie czuję się godna przyjęcia Komunii...
Licealistka
