wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2284 | WYNIKÓW
Samotna na przerwach?
Na długą wycieczkę zaprosiłyśmy do naszego pokoju dziewczynę. No i one się zaprzyjaźniły, a ja stałam się piątym kołem u wozu. Moja stara przyjaciółka wybrała już dawno profil ścisły w gimnazjum. Gdy usłyszała, że jej nowa „przyjaciółka”, która mnie nie lubi, idzie tam gdzie ja, powiedziała, że i ona wybiera ten profil. To może ja wybiorę inny, gdzie idzie jedna dziewczyna z klasy? Boję się, że w wymarzonej klasie będą samotna, szczególnie na przerwach.
Szóstoklasistka
Zabiegaj o nią
Zakochałem się w jednej dziewczynie. Na początku myślałem że to tylko zauroczenie, ale po kilku miesiącach chodzenia do tej samej grupy na basenie stwierdziłem, że moje uczucie do niej się nie zmienia. Teraz z powodu wakacji zajęcia nie są prowadzone, ale okazało się, że jej mama to koleżanka mojej mamy. Nie mam zielonego pojęcia co zrobić: próbować o niej zapomnieć (ale wiem, że to będzie bardzo trudne), spróbować skontaktować się z nią przez moją mamę, czy zrobić coś kompletnie innego. Główny problem polega na odległości. Nie mieszkamy co prawda daleko od siebie, ale bądź co bądź, rowerem tam nie dojadę (a bardzo chciałbym).
Niepewny
Dobrze mieć jasne zasady
Zaczęliśmy się spotykać i ogólnie rzecz biorąc być parą. Właściwie wszystko układało się dobrze, z czasem rozwijałoby się jeszcze bardziej i szło w dobrą stronę, potrzebny był tylko czas. Nagle wszystko się popsuło. Zrobiłam unik, nie zgodziłam się na zbyt mocne czułości. Był bardzo zły. Chociaż wiedział, że nie będzie mnie na meczu jego drużyny, uznał, że to powód do rozstania. Stwierdził, że nic do mnie nie czuje, że to była pomyłka.A kilka dni wcześniej wyznania były tak gorące. Czuję się okropnie. Do tego będziemy się widywali na zajęciach dodatkowych. Obwiniam się. Tak bym chciała zacząć wszystko od zera, od przyjaźni, a nie od pakowania się w poważny związek.
Licealistka
Spełnione marzenia
Parę miesięcy temu pisałam spanikowana, ze nigdy nie znajdę sobie chłopaka, że nigdy nie znajdę kogoś, kto by mnie pokochał. Bałam się, ze czeka mnie życie w samotności. Miałam żal do Boga, ze mimo tego, że widzi, jak bardzo potrzebuję uczuć, jak bardzo chciałabym po prostu należeć do kogoś- bo tylko wtedy czuję się szczęśliwa, mimo tego ze On doskonale o tym wie, z jakiegoś powodu "zsyła mnie na emocjonalne pustkowie", gdzie czuję się tak źle. Próbowałam zając sie hobby, robić coś interesującego- i zajmowało mnie to, ale mimo wszystko nie zdołało zagłuszyć tego, ze bardzo potrzebuję miłości. Potem pojawił się on...
17-latka
