wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 778 | WYNIKÓW
Nie wiem, co czuję
Od dawna podoba mi się kolega z oazy, ministrant, z którym mam w miarę częsty kontakt w kościele, w salkach. Wydawało mi się, że i on na mnie zerka, koleżanki z pełnym przekonaniem mówią, że on na mnie spogląda inaczej niż na pozostałe dziewczyny. Niestety, on nic więcej poza tym nie zrobił i nie robi. Zaczyna mnie to drażnić, bo przecież on jest chłopakiem, a nie ja. Próbowałam z tym skończyć, ale nic z tego, to jest silniejsze ode mnie. Co ja powinnam czuć?
Licealistka
Ostrzeżenie
Byłam wzorem i ideałem córeczki. Mądra, zdolna, raczej ładna. Rodzice cieszyli się, że poznałam wartościowego chłopaka, zgodzili się, by do nas przyjechał w czasie ferii. Byliśmy sporo sami, trudno nie okazać sobie czułości, które wciąż przybierały na sile. Wyjechał, a ja dopiero po rozmowie z księdzem w czasie spowiedzi zrozumiałam, że przesadziliśmy z pieszczotami. I czuję się z tym okropnie. Nie chcę mieć jeszcze takich problemów. Rodzice, gdy dowiedzieli się mniej więcej, co się stało, kazali mi z nim zerwać. Są na mnie źli. A to dobry chłopak, ale nie chcę powtórki i takiego znowu problemu. Zresztą, on też ma podobne odczucie.
15-latka
Radosne walentynki
W szkole organizowana jest poczta walentynkowa, jak wszystkie koleżanki
chciałabym wysłać chłopakowi walentynkę. Tylko, że nie wiem, czy to dobry pomysł. On nie wygląda, jakby chciał coś ze mną zaczynać, do tego jest starszy. Może pomyśli, że jestem dziecinna? A może wykazać się pomysłowością i zrobić mu walentynkową przygodę (chodzi o pozostawienie wskazówek w różnych miejscach, a nagrodą byłaby mała czekoladka). Czy to też głupie? Nigdy nie pisałam walentynek i nie chce też mu pisać jakiś miłosnych wierszy. Boje się, że on się domyśli i coś złego o mnie pomyśli, no albo, że jestem dziecinna, że się narzucam.
13-latka
