wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 798 | WYNIKÓW
Wątpliwości....
Postanowiliśmy z moim chłopakiem odpocząć od siebie. Jednak bardzo za nim tęskniłam, płakałam. Kiedyś na angielskim starszy chłopak zapytał, co mi jest i serdecznie przytulił. Teraz wciąż do mnie pisze, chce się spotkać. Ja z chłopakiem wróciliśmy do siebie. Ale tamten pisze, a ma 17 lat...
12-latka
Pod złym wpływem
Moja przyjaciółka zaczęła ostatni zadawać się z dziewczynami z klasy, z którymi niekoniecznie się lubimy. Pewnego dnia przyszła do mnie z tymi koleżankami i powiedziała, że jestem nudna i staroświecka i nie ma zamiaru się ze mną zadawać. Potem przyłapałam ją, jak paliła z nimi papierosy. Powiedziałam, że tak nie można, a one mnie wyśmiały. Nie wiem co mam robić one poprzestawiały jej w głowie.
14-latka
Niech Bóg to ogarnie....
Widzę, że moje licealne podejście, że na studiach będę miała mnóstwo czasu na miłość, było nieco… abstrakcyjne. Wiem, że to nie ja rozdaje karty i wiem, że się dostosuję, ale… mogę chcieć, prawda? Z tym dostosowywaniem się do woli Bożej to swoja drogą też nie takie proste. Czasem w chwili szczególnej tęsknoty słyszę w swoich myślach “Czekaj” (czasem z jakimiś jeszcze delikatnymi obietnicami szczęścia), wtedy albo spływa na mnie spokój, albo przeciwnie - jakaś złość, że znów, znów tylko “Czekaj”…. Ale to nic, Bóg widzi i niech On to ogarnie: i mój spokój, i zniecierpliwienie. Wszystko. Pewnie nie pierwszy raz to ogląda i da sobie z tym radę, zresztą, że tak powiem, nie ma wyboru. Ja Mu go nie pozostawiam, modlę się, proszę, zawierzam, więc musi mi pomóc, inaczej będę bardzo zła! A złej mnie chyba Bóg nie chciałby chyba mieć na karku.
Studentka
