wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 351 | WYNIKÓW
Dylematy wysokiej
Jestem najwyższa w klasie, co jest moim wielkim zmartwieniem. Tymczasem coraz bardziej kręci się koło mnie kolega, który, jak wszyscy, jest ode mnie niższy. Boję się, że on mnie w końcu poprosi o chodzenie. No i co ja wtedy zrobię? Jak będziemy wyglądali? W dodatku koledzy będą się z nas śmiali, a ja już teraz mam dosyć różnych komentarzy. Bardzo go lubię, podoba mi się pod każdym względem, ale obawiam się, że nie ma sensu, bym z kimś chodziła.
14-latka
Zbytnia uległość
Był u mnie w klasie chłopak który był jedynym pobożnym, natomiast w 1 gimnazjum wdał się w złe towarzystwo i stał się strasznie służalczy, jednemu koledze np. pisał zadania. Dostaliśmy się do jednego liceum, ale do innych klas i nasz kontakt praktycznie się urwał. Odzywa się do mnie tylko wtedy, gdy czegoś potrzebuje. Ostatnio dowiedziałam się, że nadal zachowuje się jakby był służącym wszystkich, a oni śmieją się z niego za plecami Powiedziałam koleżance, że kiedyś miałam z nim dobre relacje, bo to był jedyny chłopak, z którym tak normalnie rozmawiałam w gimnazjum. Zaproponowała, abym z nim porozmawiała, ale nie wydaje mi się to dobrym pomysłem, bo niby co miałabym mu powiedzieć? Jak zacząć rozmowę?
Licealistka
Nie obwiniaj siebie...
Wracałam do domu pustą ulicą. Nie było ciemno, ale wystraszyłam się grupki starszych chłopaków, chyba pijanych. Przeszłam na drugą stronę, oni też. Zaczęłam biec , dogonili mnie, otoczyli, byli straszni, wulgarni, nie wiem, co by było dalej, ale ktoś się pojawił, a ja z płaczem uciekłam. Boję się wyjść, wydaje mi się, że zaraz mnie ktoś zaczepi, ciągle szukam winy w sobie, chociaż jej nie ma. Może powinnam do nich wtedy przemówić?
16-latka
Paniczny lęk
Powoli nie radze sobie z tym, co się dzieje. Rozmawiałam o tym problemie z rodzicami, lecz oni mówią, że dam sobie radę. Lecz moje obawy nie ustają. Od września mam iść do gimnazjum i bardzo się tego boje. Od ok. 2 tygodni codziennie śni mi się gimnazjum. Lekcje, przerwy, wycieczki - dosłownie wszystko. Wiąże się to też z tym, że nie mogę usnąć ,bo boję się następnego snu. Boję się, że nie zostanę zaakceptowana. Noszę okulary i trochę obawiam się tego, jak osoby w nowej szkole na to będą reagować. Boję się też, że z dziewczynami nie odnajdę wspólnego języka. Tak naprawdę boję się wszystkiego. Strach jest silniejszy ode mnie i obezwładnił mnie całą.
Gimnazjalistka
Pozostań sobą
Jestem przeciętną dziewczyną, ani piękność, ani brzydka. Uczę się w miarę dobrze. Marzę, by w gimnazjum zbliżyć się z chłopakami, by poznać jakiegoś wartościowego. Jednak obawiam się, że wymalowane, głośne i wyzywające dziewczyny zgarną wszystkich i taką jak ja nikt się nie zainteresuje. One są pewne siebie, wszystko kręci się wokół nich. Co mam w sobie zmienić?
13-latka
