wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1099 | WYNIKÓW
To nie są dobre kawały
Zrobiłam koleżance taki kawał. Napisałam jej, że jestem taką dziewczyną i zaczęłyśmy rozmawiać. Później wszytko jej opowiedziałam. O tym, że jestem jej koleżanką z klasy. Nie złościła się. Jestem osobą dość nieśmiałą w klasie. I w ten sposób chciałam się z nią zaprzyjaźnić, bo trudno mi było w szkole pójść do niej i zagadać. I teraz mam koleżankę! No nie tylko jedną. Jeszcze więcej. Ale tych kawałów nie przestaję robić. Zrobiłam jeszcze dwóm i muszę się im do wszystkiego przyznać. Będą pewnie złe. Ale ja po prostu chcę, żeby ze mną też rozmawiały i żeby mnie lubiły. Czy takie kawały można robić? Proszę o pomoc.
Zagubiona
Krytyczne spojrzenie
Moi koledzy z klasy ostatnio bardzo się zmienili. Dużo przeklinają, mają też co chwila tak zwane "skojarzenia" z rzeczami o charakterze seksualnym. Mówienie do innych "idioto" jest u nich chlebem powszednim, wyzywają się i wyrażają się w prostacki sposób. Sporo moich kolegów śmieje się ze mnie, bo jestem inna, dziewczyny, albo mi dokuczają, albo po prostu mnie unikają. Mam wielu kolegów w młodszych klasach, bo mam znakomity kontakt z małymi dziećmi. Lubię też spędzać czas z niepełnosprawnymi dziećmi, a moim marzeniem jest zostać wolontariuszką w hospicjum dziecięcym. Jestem humanistką, w tej chwili waham się między polonistyką, filozofią, psychologią. Idę do gimnazjum katolickiego i myślę, że opisane przeze mnie powyżej zachowania nie będą aż tak mocno i często występować. Nie wiem, jak to będzie.
13-latka
Zaistniałam, zadziwiłam
Dzisiaj w mojej szkole był apel podsumowujący 2 półrocze. Ja dostałam dyplom za zajęcie 1 miejsca w Szkolnym Konkursie Ortograficznym. A takie przebojowe dziewczyny z mojej klasy tak się na mnie dziwnie patrzyły. Pewnie z zazdrości. A mama mówi, że po prostu były ciekawe Ja zawsze byłam w klasie cichą myszką, a teraz się ujawniłam i zaczęłam ruszać. Co mam zrobić w tej sprawie?
Gimnazjalistka, kl. I
Wszystkie zakochane a ja?
Stanowimy zgraną grupę dziewczyn. No i tak się stało, że właśnie w tym roku jedna po drugiej zaczęła chodzić z chłopakiem. W tej chwili wszystkie są zakochane, w kółko o tym mówią. Staram się cieszyć ich radością, ale bywają chwile, że mi smutno i ciężko. Nie chcę być zazdrosna, ale chyba troszkę jestem. Może mi Pani jakoś pomóc?
16-latka
