wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 4055 | WYNIKÓW
Reflksje przed 17 urodzinami
Nie mam sprecyzowanych planów na swoją przyszłość. Wiem, że chcę podjąć się zawodu, w którym będę miał kontakt z ludźmi. Nie chcę narażać mojej rodziny na koszta, dlatego staram się zapomnieć o renomowanych uczelniach. Chcąc odciążyć domowy budżet, wybrałem pobliskie liceum. Mam rodzeństwo i kocham je. Nie rozumiem szufladkowania ludzi i ,,lansu'' na podstawie ukończonych uczelni czy zasobności portfela. Jeżeli będzie się ambitnym, można osiągnąć cel. Nie poddaję się, chcę być dobrym człowiekiem. Nie piję, nie palę, dlatego niektórzy znajomi patrzą na mnie z półuśmiechem. Nie przeszkadza mi to. Zastanawiałem się nad medycyną, ale najbliższy uniwersytet z tym kierunkiem jest daleko, a koszta mówią same za siebie. Mam nadzieję, że odnajdę swoją drogę. Powierzam się Matce Bożej Częstochowskiej, nie raz ratuje mnie z różnych sytuacji. Ideał ze mnie żaden. Dostałem wiele: mam kochającą rodzinę, która chce mojego dobra. Mam nadzieję, że odkryję swoje powołanie do zawodu.
17-latek
Wystarczą marzenia
Jakieś 2 lata temu poznałam pewnego chłopaka i od tamtej pory cały czas o nim myślę. Co prawda nie chodzę z nim już do klasy i nie widuje go, ale mam go w znajomych na Facebooku. Może za wcześnie na miłosne historie. Jednak chłopak ten bardzo mi się podoba. Nie mogę przestać wspominać tego jak wygląda oraz myśleć o tym co teraz robi. Jednocześnie strasznie się wstydzę do niego napisać, a tym bardziej z nim porozmawiać. Czy mam podejmować jakieś kroki, czy o wszystkim zapomnieć?
14-latka
Najpopularniejsze
- Zamek Królewski w Warszawie
- Dziecko, odpuszczone ci są twoje grzechy
- Załącznik #9087022
- Rusz na Orszak Trzech Króli
- Pół miliona wiernych na Watykanie
- Najodważniejsi w kościele
- Nietoperze jak surferzy
- Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan
- W wigilijny wieczór rozpocznie się Rok Święty
- Jak powstają płatki śniegu?
