wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1850 | WYNIKÓW
Kontakt z uzależnionym
Zaczęłam pisać z bardzo sympatycznym, inteligentnym i oczytanym chłopakiem. Jeszcze z nikim się tak dobrze nie rozumiałam. On rozumie mnie, a ja chyba jego też. Ciągle pisze, że dzięki moim listom chce mu się znowu żyć, wraca poczucie sensu. Złości się, gdy mam zajęcia i brakuje czasu na rozmowy. Ostatnio przyznał, że jest uzależniony od amfetaminy. Wystraszyłam się, ale prosi, bym nie zrywała kontaktu, bo nie ma się przed kim wygadać. Leczyć się nie chce. Jest bardzo mądry, widzę to z jego stylu pisania. Czy to coś złego, że każdego dnia spędzę na rozmowie z nim godzinkę, czasami dwie?
Gimnazjalistka
Krzyk o modlitwę?!
Dzielę pokój z siostrą, mimo różnych konfliktów w miarę się dogadujemy. Bliskie wiekiem, obie chodzimy na oazę, jesteśmy rodziną religijną. Problem pojawia się każdego wieczoru. Chcę się modlić w samotności i wpadam w furię, gdy siostra nagle wchodzi. Krzyczę wtedy, wyrzucam ją, ona protestuje i kolejna awantura. Czy nie mam prawa do chwili samotności? Z drugiej strony boję się, że takie zachowanie jest wyparciem się Boga. Bo ja nie potrafię jej powiedzieć, że potrzebuję trochę czasu na modlitwę.
Licealistka
Niejasne sygnały
Zaprzyjaźniłam się z chłopakiem, któremu się podobam. Jest świetny, ale ja nic do niego nie czuje, po prostu nic. On odprowadza mnie do domu i piszemy. A mi podoba mi się inny, próbowałam zagadywać, ale później dałam sobie spokój. Przez krótki czas jakby starał się o mnie, ale zrezygnował, może przeze mnie, bo nie dałam żadnego sygnału. Chcę z nim nawiązać kontakt, ale mi głupio wobec tego, który jest blisko, pełen nadziei, że coś z nas będzie. Niczego mu nie obiecywałam, on nie prosił, ale zachowanie dużo pokazuje.
Nastolatka
