wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2492 | WYNIKÓW
Niech każdy będzie sobą
W mojej klasie sporo rówieśników ma za dużo swobody. Śmieją się ze mnie, że chodzę spać o 21.00. Ale ja nie zamierzam być taka jak oni. Nie podoba mi się, że ciągle opowiadają o imprezach, o tym, co się działo. Śmieją się z czegoś, a ja nie wiem, z czego. No i zdarza się, że już wątpię, czy moje zasady są słuszne.
Gimnazjalistka
Obawy
Gdy mi nie wyszło z pierwszą dziewczyną i to z mojej winy, to boję się, że gdy dorosnę, zabraknie dobrych i wartościowych dziewczyn, które z dumą będą wyznawać wiarę w Jezusa Chrystusa. Bo na świecie dzieje się coraz gorzej. Otoczenie coraz bardziej zmusza do zmiany poglądów i do wygodnego i beztroskiego życia. Gdyby tak jeszcze można było coś z tym zrobić ...
14-latek
Nie umiem rozmawiac
Nie wiem dlaczego tak się dzieje, ale zawsze brakuje mi tematów do prowadzenia rozmów. Obserwuję, jak koleżanki wchodzą do klasy i od razu coś tam gadają, paplają co im ślina na język przyniesie. A ja milczę. Wszystko wydaje mi się nudne, bez sensu. Chciałabym umieć rozmawiać. Planuję różne tematy, a potem przychodzę do szkoły i nic z tego nie wychodzi.
Gimnazjalistka
Różne odczucia
Ostatnio zaprzyjaźniłyśmy się (ja i moje dwie przyjaciółki)z pewną koleżanką ze szkoły. Ona polubiła szczególnie jedną z nas. Natomiast ja mam do niej zmienne uczucie. Raz nie mam ochoty z nią rozmawiać, bo wydaje mi się, że zabiera mi przyjaciółki, następnego dnia martwię się, czy mnie lubi czy nie. Czy to normalne? Dlaczego tak się dzieje?
Zagubiona
Widmo rozpadu rodziny
W mojej rodzinie źle się dzieje, podejrzewam, że zbliża się rozwód. Tato jest coraz straszniejszy, ciągle zły, w pretensjach, a mama tylko płacze. Chociaż bym nie wiem jak się starała, to tata niezadowolony. Kocham oboje i nie potrafię sobie wyobrazić, by się rozeszli. Chciałabym tacie o tym powiedzieć, ale nie potrafię się odważyć. Jak ratować moją rodzinę?
12-latka
Czy trzeba się przejmować?
Czasem mam tak, że tak cieszę się czyimś szczęściem, że ciągle o nim myślę, albo jeśli komuś dzieje się krzywda, to cały czas mam w głowie jego problemy. Oddaję to Panu Bogu, ale i tak o tym cały czas myślę. Przeszkadza mi to nawet w modlitwie. Co z tym zrobić? Czy Pan Bóg chce, żebym się aż tak przejmowała? Nastolatka
