wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1819 | WYNIKÓW
Popularność w szkole
W mojej klasie są dwie dziewczyny o takim samym nazwisku, ale to żadna rodzina. Jedna jest wyższa druga niższa. Jak się mówi ich nazwisko, to każdy przypomina sobie tylko tę niższą. Wyższa jakby nie istniała. Co zrobić, żeby ta wyższa była tak samo rozpoznawana jak ta niska? Niska nie zrobiła nic, aby ja tak podziwiać.
Koleżanka
Lepiej przeprosić
Do mojej szkoły doszedł chłopak. Wypytywał o mnie kolegów, przyglądał się mi. A teraz napisał SMS-a z pytaniem, czy chcę z nim chodzić. Przecież on mnie nawet nie zna. Bardzo nie lubię takich zachowań. Poza tym, nie mam ochoty na ŻADNE chodzenie. Moja odpowiedź była chamska. Było to spowodowane moją nieufnością, w końcu to zawsze mógł być żart. Tak czy inaczej, żałuję, że zachowałam się tak wobec niego. Może on naprawdę był /jest/ we mnie zauroczony, a ja byłam dla niego taka niemiła, zamiast wytłumaczyć na spokojnie.
Szóstoklasistka
Odwaga
Ktoś rzucił w klasie hasło, byśmy uciekli. Najpierw zachwyt większości. Wyraziłam wątpliwość czy to ma sens, że konsekwencje mogą być spore, więc nie uciekam. Tylko dwie osoby mnie poparły. Reszta nie uciekła, ale złość zrzucili na nas, wiem, że zarzucają mi tchórzostwo, że wszystko popsułam. Aż mi się nie chce iść jutro do szkoły.
Gimnazjalistka
Jaka jestem?
Poszłam do szkoły rok wcześniej i byłam nazywana karzełkiem, ubierałam się inaczej, byłam nieco zbyt pewna siebie. Potem zapragnęłam się dostosować, żeby nikt nie mógł już mówić, że jestem niedojrzała,
chciałam być urocza i dziewczęca. Jednak "doroślejąc" straciłam radość z dzieciństwa, stając się
popularna straciłam prawdziwych przyjaciół, a ubierając się jak wszyscy zgubiłam własny styl. Chcę to przerwać. Być znowu tą nieco szaloną i szczerą do bólu dziewczynką z dawnych lat. A później stwierdzam, że
jednak nie chcę tego kończyć.
Gimnazjalistka
Nagła zmiana
Od jakiegoś czasu okazywał mi duże zainteresowanie. Rozmawialiśmy, głównie przez Internet, ale w szkole też. Tak, bywały to czasami rozmowy niezręczne, ale miałam wrażenie, że jest coraz lepiej. Umówiliśmy się na spacer w weekend, ale od kilku dni prawie mnie nie zauważa, nie pisze, ledwo mówi zdawkowe „cześć”. Nie rozumiem tego. Czy zapytać go wprost, o co chodzi?
Niepewna
