wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 5117 | WYNIKÓW
To trzeba sprawdzić
Zagadałam do kolegi, który mi się podoba. Odtąd rozmawiamy, ale to głównie ja zagaduję, w sumie to on mnie zaczepił tylko raz. Obawiam się, czy mu się nie narzucam, bo zdarza mi się coś takiego w dobrej wierze. Jak powinnam tę relację pogłębiać, ponieważ w przyszłym roku idziemy już do liceum, więc jeżeli zależy mi na tym, żeby w trakcie nauki w liceum nadal utrzymywać kontakt, gdyż idziemy do innych szkół, ale on nie przepada za kontaktami internetowymi.
Gimnazjalistka
Moc uśmiechu
Nie mam przyjaciół w szkole, wszyscy uważają mnie za dziwaczkę. Przerwy spędzam w bibliotece, z czego inni się wyśmiewają. Do tego chcę zagadać do świetnego chłopaka, ale jestem okropnie nieśmiała, zwłaszcza w stosunku do chłopców. On często uśmiecha się do mnie itd., ale zawsze robię się czerwona jak burak i pospiesznie odwracam wzrok. Staram się, by to minęło, niestety jedyny skutek, to ledwo wydukane dwa zdania. Rodzice mówią, że jestem przewrażliwiona.
Gimnazjalistka.
Wieka presja
Do mojej szkoły chodzi kilka fajnych dziewczyn, ale ja nie umiem przebywać w grupie. Wszystko przez mój charakter. Jak zacznę z którąś z nich rozmawiać, to rozmowa szybko się kończy, bo nie wiem, co mam za bardzo powiedzieć, o czym rozmawiać. Nie mam odwagi którejś z nich powiedzieć, że mi się podoba. Z drugiej strony, jeżeli nie znajdę kogoś, w kim się zakocham i nie będę mógł szczerze porozmawiać, to zwariuję.
Gimnazjalista
Nie trzeba się tłumaczyć
Jestem raczej spokojną dziewczyną, nie należę też do popularnych w klasie nie mówiąc już o szkole, gdzie mnie chyba mało kto zna. Coraz trudniej mi wytrzymać z przyjaciółką, która ciągle mi coś wmawia, pyta, a gdy mówię, że czegoś nie wiem, to mnie oskarża, że kłamię, że ona wie, co ja myślę itd. Próbuję jej często wyjaśnić jakąś sprawę, ale ona nie słucha, bo ona i tak” wie lepiej”. Już sama nie wiem, jak to jest.
12-latka
Przyjaźń nie może być zaborcza
Na jednym z portali poznałam pewną dziewczynę. Szybko połączyła nas przyjaźń. Niestety, mieszka ona na drugim końcu Polski. Próbowałam zaproponować spotkanie, jednak jej mama jest przeciwna naszej znajomości. Zabrania jej kontaktować się ze mną, a ja odchodzę od zmysłów. Nasz kontakt się urywa, ale ja nie chcę kończyć tej przyjaźni! Ona jest moją jedyną przyjaciółką. Wśród rówieśników nie znajdę żadnej bratniej duszy. Płaczę w szkole, przez co nie potrafię się skoncentrować na lekcjach. Co mam zrobić?
14-latka
