wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 8060 | WYNIKÓW
Niech każdy będzie sobą
W mojej klasie sporo rówieśników ma za dużo swobody. Śmieją się ze mnie, że chodzę spać o 21.00. Ale ja nie zamierzam być taka jak oni. Nie podoba mi się, że ciągle opowiadają o imprezach, o tym, co się działo. Śmieją się z czegoś, a ja nie wiem, z czego. No i zdarza się, że już wątpię, czy moje zasady są słuszne.
Gimnazjalistka
Uwagi licealistki
Nawiązuję do listów innych czytelników, którzy się martwią swoją nieśmiałością i zamknięciem w sobie. Powiem tak: nawet ktoś na pozór przebojowy ma swoje chwile słabości i też się boi, wiem z doświadczenia, dlatego nie ma co się załamywać. To wszystko jest częścią życia. A przebojowość i krzykliwość nie zawsze idzie w parze z dobrym charakterem. Jak się jest dobrym dla ludzi i zawsze uśmiechniętym, można zostać bardziej zauważonym niż te wszystkie osoby, które usilnie próbują zwrócić na siebie uwagę. Przyznam szczerze, że zmiany w moim charakterze niczemu nie szkodzą, wciąż umiem postawić na swoim czy zacząć rozmowę itd. Czuję się przez ten spokój taka bardziej...głupio to brzmi… ale dorosła.Ani alkohol, ani przechwalanie się, ile to się nie wypiło nie świadczy o dojrzałości, przeciwnie.
Oryginał lepszy od podróbki
Należę do klasowej czołówki, ale problem polega na tym, że chłopcy się koło mnie nie kręcą. Aż tu nagle klasowy łobuziak okazuje zainteresowanie. Wiem, że to nie ma sensu, nic nie czuję, nie chcę, ale ta sytuacja mnie podbudowuje, nie chcę jej kończyć. To miłe, gdy komuś zależy. Tylko co ja zrobię, gdy oprosi o chodzenie?
Gimnazjalistka
Niech się śmieje
Dzisiaj może obejrzę z tatą film "Król lew". Zna pani ten film? No i chciałabym go w spokoju obejrzeć. Bo, jak np. wejdzie mój brat do pokoju, to będzie się śmiał albo coś. Jak zrobić, żeby nikt nam nie przeszkadzał? Bo wejście brata to chyba nie jest powód do wstydu? Ja bardzo lubię te filmy animowane, szczególnie z Disneya. Co zrobić?
12-latka
Dziwne zachowanie
Pewien o rok starszy kolega często mi się przygląda, ale gdy zagadywałam, kontakt był słaby, prawie uciekał. Właśnie wczoraj go widziałam, podeszłam, zagadałam odnośnie szkoły. Mocno się speszył, ale zarumieniony wyjąkał, że wszystko poszło po jego myśli. Nie za długo rozmawialiśmy, ale ciągle zachowywał się dziwnie, a gdy go pożegnałam, to uciekł.
Zdumiona
Najpopularniejsze
- Jestem dzieckiem Boga
- Załącznik #9087009
- Sandomierz miasto położone na 7 wzgórzach
- Zapraszamy do lektury świątecznego numeru
- Wielka góralska rodzina
- Tato, podaj!
- Kometa, gwiazda, planeta
- Betlejem to Boże Narodzenie i nic tego nie zmieni.
- Rusz na Orszak Trzech Króli
- Światło Pokoju tym razem wyruszyło z Górnej Austrii
