wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 3369 | WYNIKÓW
Uczucie za głęboko ukryte
Zakochałam się w moim dobrym koledze, prawie przyjacielu. Ukryłam uczucie, bo wiadomo, to chłopak się stara o dziewczynę. Łapałam jego spojrzenia, często smutne i takie tęskne. Pewnego razu podczas zabawy na przerwie jego przyjaciel zapytał o szanse tego kolegi u mnie. Skłamałam, że nie ma szans. Wreszcie on zapytał wprost, a ja znowu powiedziałam, że przecież się przyjaźnimy. Teraz on kręci się koło różnych koleżanek, czaruje je, śmieje się z nimi, mam wrażenie, że chce mi utrzeć nosa. Przykro mi, chciałabym cofnąć czas.
Licealistka
Bożek- własn rozwój
Kończę w tym roku gimnazjum i stwierdzam, że mam problem z nadmiarem moich zainteresowań. Muzyki słucham, ale też gram, uczę się grac, nie wyobrażam sobie życia bez muzyki. Zabiera jednak sporo czasu. Prace plastyczne to moja kolejna pasja. Chodzę na zajęcia. Trudno obyć się bez nauki języków, zresztą, sprawia mi to przyjemność. Ale jest problem ze snem. Gdy wracaM do domu i siadam do lekcji jest środek nocy. Coraz częściej bywa, że śpię około 3 godziny. Rodzice są źli. Ale ja muszę się przygotować do lekcji, mam najwyższą średnią w klasie.
Gimnazjalistka
Męcząca nauka
W domu świetnie rozwiązuję zadanie z fizyki, chemii lub matematyki, a jak mam kartkówkę lub sprawdzian, to naglę pamiętam tylko urywki lub zupełnie nic. Nie wiem już co mam robić podobnie jest z geografią, tylko w tym przypadku chodzi o to, że uczę się jej całymi dniami, a i tak nic nie może mi wejść do głowy. Szkołamnie już przerasta, ta ciągła nauka, sprawdziany, kartkówki, to mnie już po prostu
przeraża. Wiem że to gimnazjum i że jest więcej nauki, ale ja już po prostu nie wyrabiam. Uczę się i uczę, a potem i tak dostaję 2,3, lub 4, jedynie z niektórych przedmiotów mam same 5. Denerwuje mnie to, bo w podstawówce miałam dobre oceny.
13-latka
Nigdy nie bądzcie ludźmi smutnymi
Papież Franciszek jest bardzo blisko ludzi i bardzo blisko Boga. Nic nadzwyczajnego. Jest taki, jaki ma być chrześcijanin. Są takie wydarzenia, których się nigdy nie zapomina. Do takich należy wybór papieża. Każdy mógłby pewnie w szczegółach opowiedzieć, gdzie był i co robił w chwili, kiedy ogłaszano, że papieżem został kardynał z Argentyny. Do tej pory tego jeszcze nie było. Koleżanka dziennikarka, która była wtedy w Rzymie, opowiadała, że kilka razy widziała przechodzącego w stronę Watykanu kardynała w czarnym płaszczu, z teczką w ręce. Skromny, niepozorny, niezwracający niczyjej uwagi kardynał Bergoglio.
