11 sierpnia - Święta Klara, dziewica

Chorzy pokurczeni, z wykręconymi członkami, furiaci i szałowcy, odzyskiwali tamże pełne zdrowie.
Ciało św. Klary Pewien człowiek, który na skutek silnego uderzenia stracił władzę w prawej ręce, tak że nie mógł nią nic robić, przez zasługi Świętej odzyskał całkowitą sprawność, jaką miał przedtem.
Inny, który od dawna już utracił wzrok, gdy go przyprowadzono do jej grobu, odzyskał tam wzrok i już sam bez niczyjej pomocy wrócił do domu.
23 Tymi i jeszcze innymi cudami i chwalebnymi dziełami zajaśniała ta czcigodna Dziewica; iżby jawnie spełniło się to, co jak mówią, jej matka usłyszała na modlitwie, gdy ją jeszcze w łonie nosiła, mianowicie że porodzi światłość, która rozjaśni cały świat.
24 Niech więc raduje się matka Kościół, że zrodziła i wychowała taką córkę; która jako płodna rodzicielka cnót swoim przykładem wiele kandydatek do zakonu pociągnęła i w pełni wykształciła je i zaprawiła do doskonałej służby Chrystusowi.
Niech się raduje pobożny lud wierny, że Król niebios i Pan, który ich siostrę i towarzyszkę wybrał był sobie na oblubienicę, wprowadził ją z chwałą do swego najwyższego i jaśniejącego pałacu.
A przecież i rzesze Świętych radują się z nami, że w ich górnej ojczyźnie obchodzi się gody nowej oblubienicy Króla.
Wreszcie, ponieważ przystoi, aby tę, którą Pan wywyższył w niebie, czcił także i Kościół katolicki na ziemi; ponieważ świętość jej życia i cudy po pilnym i rozważnym dochodzeniu oraz wnikliwym zbadaniu i uroczystej dyskusji, zostały z całą pewnością stwierdzone, a także ponieważ jej czyny znane są już należycie w bliskich i dalekich stronach, przeto My, za radą i zgodą Naszych Braci i wszystkich Prałatów, znajdujących się wtedy przy Stolicy Apostolskiej, polegając na wszechmocy Bożej, powagą błogosławionych apostołów Piotra i Pawła oraz Naszą własną, rozkazaliśmy ją wpisać do katalogu świętych Dziewic.
25 Dlatego za pomocą tego apostolskiego pisma napominamy, zachęcamy i pilnie polecamy, abyście 12 sierpnia pobożnie i uroczyście obchodzili święto tej Dziewicy (6) , a także swoim podwładnym nakazali je ze czcią obchodzić, iżbyście zasłużyli sobie mieć w niej u Boga litościwą i skrzętną wspomożycielkę. Żeby zaś lud chrześcijański liczniej i ochotniej gromadził się u jej czcigodnego grobu oraz by uroczyściej obchodził jej święto, przeto w oparciu o miłosierdzie wszechmogącego Boga, powagą świętych Piotra i Pawła apostołów Jego, udzielamy odpustu jednego roku i czterdziestu dni tym wszystkim, którzy wyspowiadawszy się ze szczerą skruchą, do grobu tej Dziewicy z pobożną czcią przybędą w dzień jej święta lub podczas oktawy, każdego roku, i pokornie będą wzywać jej wstawiennictwa.
Dan w Anagni, 26 września, pontyfikatu Naszego roku pierwszego.

(www.klaryski.franciszkanie.pl)