21.02.2012
Siedmioletnia Estera ubrana w łachmany opowiadała o swoim zburzonym domu. – Zapisz moje imię – poprosiła. – Zapisz je sama – powiedziałem, podając notes. – Nie potrafię… Nigdy nie zapomnę tego dziecka. fot. Józef Wolny
Najtrudniej rozmawia się z ludźmi dotkniętymi tragedią
fot. Józef Wolny
Dokumenty dotyczące galerii:
Słowa dzwoniące w uszach
Siedmioletnia Estera ubrana w łachmany opowiadała o swoim zburzonym domu. – Zapisz moje imię – poprosiła. – Zapisz je sama – powiedziałem, podając notes. – Nie potrafię... Nigdy nie zapomnę tego dziecka.